نقش ولایت پذیری در حادثه عاشورا

عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه­ انسان­ها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درس‌هایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل می‌شود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر می‌گیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.

به عنوان نمونه، یکی از درس‌های بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.

از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوه‌ها و بسترهای ولایت‌مداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.

با دقت در مصداق‌های ولایت‌گریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایت‌مداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.

اوج مسئله ولایت‌پذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست

شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.

البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.

باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایت­مدار بودند، ما نیز ولایت­مدار باشیم.

درآمدی بر «جمهوری دوم»

#تبیین_و_تحلیل | درآمدی بر «جمهوری دوم»

 یادداشت از آقای دکتر فرشاد مهدی پور

 بمناسبت بیانیه #گام_دوم_انقلاب

 بیانیه‌ی گام دوم انقلاب بیانی است برای ابراز یک منظومه فکری منسجم؛ حکمی برای آینده‌نگاری ایران اسلامی که تجربه‌ای را به ثبت رسانده که قرن‌ها آرزوی آن برای تشیع و مستضعفین وجود داشته است. همان‌چیزی که در ابتدایی‌ترین صورت خود می‌توان در جایگاه الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت قرار بگیرد و بسط و گسترش یابد. بیانیه به دو اعتبار جایگاهی رُجحان‌پذیر بر دیگر گزاره‌ها و گفتارها می‌یابد: اول ارائه‌دهنده و دوم محتوا که اولی راهبریِ انقلابی بزرگ را عهده‌دار است و دومی موضوع این نوشته و موارد مشابه دیگر. اساسا بیانیه‌ها در سده‌ی اخیر، تعیین‌کننده‌ی فصول تمایز ملت‌ها و دولت‌هاست؛ از بیانیه‌ی حقوق‌بشر که در پاریس نوشته شده تا بیانیه‌‌ای که سه قرن قبل، استقلال آمریکا را اعلام کرد. از این حیث بیانیه گام دوم، جنبه‌ای فصل‌بندی دارد برای انقلاب و می‌توان آن‌را درآمدی بر جمهوری دوم تلقی کرد.

 جمهوری در ایران نهالی تازه به بار نشسته‌ است؛‌ بعد از چندین هزاره حکومت استبدادی شاهانه، چهل‌سالگی آنچنان که ابن‌خلدون در مقدمه بحث می‌کند، زمانه‌ی مناسبی است برای دگردیسی‌های درونی حکومت‌داری‌ها. هرچند که او بر عصبیت تمرکز دارد و آنچه در جمهوری اسلامی رقم خورده بر مبنای عقلانیت است و اتفاقا هر چه این درخت تناورتر شده،‌ رفتارهای عقلایی‌اش بیشتر شده است. و بازهم برخلاف آنچه نویسنده‌ی مقدمه می‌گوید، اتفاق مافوق تصور او در ایران افتاده و‌ نسل سوم انقلاب که روزگاری سختی و درشتی را نکشیده، آماده و پا به کار است؛ از این حیث مخاطب اصلی تحقق و فهم بیانیه گام دوم نیز اوست.

 ادامه یادداشت جدید را بخوانید ?

http://farsi.khamenei.ir/others-note?id=41783

احکام فضای مجازی

#ارتباط_با_نامحرم

#فضای_مجازی

 سوال: آیا صبحت یا شوخی با نا محرم به شکل صوتی، تصویری یا نوشتاری و نیز فالو یا لایک کردن جنس مخالف در فضای مجازی حرام است؟

جواب: به طور کلی ارتباط با نامحرم که مستلزم مفسده بود و یا خوف و وقوع در حرام درمیان باشد، حرام است.

 منبع: پایگاه اطلاع رسانی دفتر رهبر معظم انقلاب

 @Khamenei_Reyhaneh

آیت‌الله مؤمن، از پیشگامان بحث فقه حکومتی

⁦⁩ #تبیین_و_تحلیل | آیت‌الله مؤمن، از پیشگامان بحث فقه حکومتی

 گفت‌وگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمود رجبی از اولین شاگردان مرحوم آیت‌الله مؤمن

 من می‌توانم بگویم که از شخصیتهای بزرگ حوزوی و کسی که بیش از همه به همین مباحث فقهی پرداخته، مرحوم آیت‌الله مؤمن هستند. اصلاً درس فقه‌شان را چندین سال در همین مباحث متمحض کردند و هیچ یک از بزرگان ما چنین کاری انجام نداده است.

 یکی از کسانی است که حق بزرگی به بحث نظام حکومت مبتنی بر ولایت فقیه و نظریه‌ی ولایت فقیه دارد، آن هم با دقت‌هایی که ویژه‌ی ایشان است.

 مدتی هم درس خارج فقه‌شان را در مبحث ولایت فقیه و ولایت اولوالامر بیان فرمودند. ممکن است افراد دیگری هم یک روز از درسشان را به این اختصاص دهند یا یک جایی درباره ولایت فقیه بحثی کرده باشند، اما اینکه مسیر درس فقه‌شان را در این مسیر قرار بدهد، این نشان از همان ولایتمداری و اعتقادشان به اصل ولایت فقیه و نظریه‌ی ولایت فقیه و شخص رهبر معظم انقلاب بود.

 برای مطالعه متن کامل این گفت‌وگوی جدید روی لینک زیر کلیک کنید ?

http://farsi.khamenei.ir/others-dialog?id=41850

سیاستمدار تراز انقلاب در گام دوم

#تبیین_و_تحلیل | سیاستمدار تراز انقلاب در گام دوم

 یادداشتی از آقای دکتر موسی نجفی استاد و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

 بمناسبت بیانیه #گام_دوم_انقلاب

 گروهی فکر می‌کنند سیاست یعنی «عملگرایی محض» و تجربه و کار سیاسی؛ و در این رابطه خود را از دانستن و اندیشه‌ی سیاسی بی‌نیاز می‌دانند. این در حالی است که عمل سیاسی یا به دنبال حفظ وضع موجود است و یا تغییر آن، نفس این تأیید و یا رد هم مبتتی بر بدبودن و یا خوب دانستن اوضاع زمانه است.

 از سنت‌های پسندیده در مغرب زمین همچون خاطره‌نویسی سیاسیون برای پرکردن فاصله‌ی تجربه‌ی سیاسی و علم و دانش و اندیشه استفاده شده است. این انتقال منظم و با قاعده‌ی تجربه سیاستمداران در مواقعی از آنان چهره‌هایی علمی و نظریه‌پرداز و یا استراتژیست در سطح جهان می‌سازد.

چقدر مناسب است که ما برای کمال یافتن در سیاست علاوه بر پافشاری بر اصول اخلاقی‌، برای علمی‌نمودن سیاست از اندیشه‌ی سیاسی و تمسک به سیره‌ی خاطره‌نویسی توامان استفاده نماییم. به نظر می‌رسد برای فهم و اجرای روح بیانیه‌ی گام دوم رهبر عزیز بایستی سیاستمداران و «سیاسیون تراز انقلاب» بیش از پیش با این ملاک‌ها ارزیابی گردند؛ و در این مرحله شاخص‌ها از جناح بندی چپ و راست به اخلاق و اندیشه در سیاست منتقل گردد.

 نکته‌ی مهم دیگر این است که ما اگر ولی فقیه را در بُعد سیاسی و از نظر عمل سیاسی، شاخص و میزان سیاستمدار تراز انقلاب بدانیم، در بیانیه‌ی گام دوم در سه بُعد تاریخ‌شناسی و جریان‌شناسی و آینده‌نگری نویسنده‌ی اندیشمند آن توانسته بین گذشته و حال و آینده ارتباط و پیوستگی ایجاد نماید؛ پرسش اینجاست چند در صد از مدیران ارشد سیاسی فعلی و یا آینده از چنین توانمندی فکری و نظری برخوردارند؟!

 ادامه یادداشت جدید را بخوانید ?

http://farsi.khamenei.ir/others-note?id=41760

«انقلابیگری» لازمه تحقق گام دوم انقلاب

#تبیین_و_تحلیل | «انقلابیگری» لازمه تحقق گام دوم انقلاب

 یادداشتی از آقای محمدصادق شهبازی نویسنده و فعال فرهنگی رسانه‌ای

 بمناسبت بیانیه #گام_دوم_انقلاب

 عده‌ای انتظار داشتند رهبر انقلاب در شرایط کنونی کشور، با جنگ اقتصادی و ناکارآمدی‌های بعضی نهادهای اصلی، ناامیدی بخشی از بدنه سیاسی کشور و چالش‌هایی نظیر آسیب‌های اجتماعی، ساختارشکنانه ورود کنند، جمهوریت را کنار بگذارند، برخی مسئولین را برکنار کنند و خارج از چارچوب‌های قانونی و مسیر رسمی تغییر ایجاد کنند.

 عده‌ای دیگر در انتظار این بودند که رهبر انقلاب، نظیر انقلاب چین بعد از مائو، هند در دهه‌ی هشتاد میلادی، حزب النهضه تونس بعد از بیداری اسلامی، حزب عدالت و توسعه ترکیه بعد از شکست حزب رفاه و فضیلت، اعلام عقب‌نشینی کنند؛ اعلام کنند به‌سمت تنش‌زدایی با غرب، سرمایه‌داری در داخل، گذشتن از فتنه‌گران و تجدیدنظرطلبان و… می‌روند و در یک کلمه نظام از انقلاب و گذشته ابراز پشیمانی کند.

 این است که عده‌ای حرف نوی مانیفستِ انقلابی‌گری در گام دوم انقلاب را درنیافتند یا مستانه تیتر کردند انقلاب اشتباهات خویش را جبران می‌کند!

 اما نظام برآمده از انقلاب چنین نیست؛ نه ساختاری است متحجر و فرسوده که محافظه‌کارانه به‌دنبال حفظ وضع و نظم موجود باشد و نه جنبشی است التقاطی و صرفاً اقتضائی که مدام تغییر استراتژی بدهد. نظام انقلابی، همواره درون خویش تحول‌گرایی و تغییرگرایی را بازتولید می‌کند، هیچ وضع موجودی را وضع مطلوب برنمی‌شمارد، اما تغییر را بر اصول و جهت‌گیری تغییرناپذیر پیش می‌برد.
رهبر انقلابی در بیانیه‌ی گام دوم، جمع‌بندی چهار دهه و تعیین تکلیف برای گام‌های اصلی آینده‌ی انقلاب را نشان دادند.

 ادامه یادداشت جدید را بخوانید ?

http://farsi.khamenei.ir/others-note?id=41755

 
مداحی های محرم