فاطمیون
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
نقش ولایت پذیری در حادثه عاشورا
عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه انسانها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درس‌هایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل می‌شود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر می‌گیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.
به عنوان نمونه، یکی از درس‌های بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.
از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوه‌ها و بسترهای ولایتمداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.
با دقت در مصداق‌های ولایت‌گریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایتمداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.
اوج مسئله ولایت‌پذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست
شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.
البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.
باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایتمدار بودند، ما نیز ولایتمدار باشیم.
علائم آخر الزمان در نهج البلاغه
جمعه 97/08/11
علائم آخر الزمان در نهج البلاغه
بخش عمده ای از خطبه های نهج البلاغه که در آن ها اشاره به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف دارد، مربوط می شود به علائم و نشانه های آخر الزمان، از جمله حضرت در خطبه 187 می فرمایند: «هان ای مردم در آینده پشت کردن روزگار خوش، و قطع شدن پیوندها و روی کار آمدن خردسالان را انتظار کشید، این روزگاری است که ضربات شمشیر بر مؤمن آسان تر از یافتن مال حلال است، روزگاری که پاداش گیرنده از دهنده بیشتر است و آن روزگاری که بی نوشیدن شراب مست می شوید، با فراوانی نعمت ها بدون اجبار سوگند می خورید و نه از روی ناچاری دروغ می گویید و آن روزگاری است که بلاها شما را می گزد چونان گزیدن و زخم کردن دوش شتران از پالان! آه! آن رنج و اندوه چقدر طولانی و امید گشایش چقدر دور است!»
یا در خطبه 156 آن حضرت از قول پیامبر خدا (ص) چنین می فرمایند: پیامبر خدا (ص) فرمود: « ای علی! همانا این مردم به زودی با اموالشان دچار فتنه و آزمایش می شوند و در دینداری بر خدا منت می گذارند، با این حال انتظار رحمت او را دارند، و از قدرت و خشم خدا خود را ایمن می پندارند. حرام خدا را با شبهات دروغین و هوسهای غفلت زا، حلال می کنند «شراب» را به بهانه اینکه «آب انگور» است و رشوه را که «هدیه» است و ربا را که «نوعی معامله» است حلال می شمارند!»
همچنین در حکمت 102 از مسخ ارزش ها در آن زمان چنین می فرمایند:« روزگاری بر مردم خواهد آمد که محترم نشمارند جز سخن چین را، و خوششان نیاید جز از بدکار هرزه و ناتوان نگردد جز عادل، در آن روزگار کمک به نیازمندان خسارت و پیوند با خویشاوندان منت گذاری و عبادت نوعی برتری طلبی بر مردم است در آن زمان حکومت با مشورت زنان، فرماندهی خردسالان و تدبیر خواجگان اداره می گردد.»
از دیگر آن علائم عبارتند از این که:"پرده های عفت و شرم پاره می گردد، زناکاری و تجاوزهای ناموسی علنی می شود، مالهای یتیمان را حلال می شمارند و می خورند، در کیلو کم و کاست می کنند.
به نام امانت داری خیانت می کنند مردها خود را به شکل زنان و زنان خویش را به صورت مردها در می آورند به احکام و دستورات نماز بی اعتنایی می کنندقنوات خشک می شود و قبایل و عشایر از فرمان امام عادل بیرون می روند، عبور از بیابان های میان مکه و بصره ممنوع می شود، مرگ در فقها شایع می شود، دشنام دادن به پدر و مادر شعارشان می گردد، برکت از سال و ماه و روز و هفته برداشته می شود به طوری که هر سالی به مقدار یک روز و هر روزی به مقدار یک ساعت گردد، برای اهل آن دوران، چهره های پاکیزه و باطن های بدسگالی می باشد. مردم به سه گونه حج بجا می آورند، ثروتمندان برای گردش و استراحت، میانه حالان برای تجارت و فقرا برای گدایی، زنان از راه شرمگاه خود امرار معاش می کنند.” اینها همگی بیان حضرت علی(ع) می باشد.
شفاف‌سازی؛ دستور اسلامی
جمعه 97/08/11
هم‌اکنون؛ #تیتر_یک سایت Khamenei.ir
مروری بر تأکیدات رهبر انقلاب درباره مسئله‌ی شفاف‌سازی؛
شفاف‌سازی؛ دستور اسلامی
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای روز دوشنبه (۹۷/۷/۲۳) در ابتدای جلسه‌ی درس خارج فقه، فرازی از نامه‌ی حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) خطاب به مسئولان و فرماندهان نظامی را خواندند و این نامه را به‌مثابه‌ی دستورالعملی برای همه‌ی مدیران نظام اسلامی دانستند.
در فرازی از این نامه، موضوع شفافیت مسئولان مطرح شده است: «اَلا وَ اِنَّ لَکُم عِندِی اَن لَا اَحتَجِبَنَّ دُونَکُم سِرّاً اِلّا فی حَرب»، «بدانید حقّ شما بر من است که چیزى را از شما جز اسرار جنگ پنهان ندارم». این موضوع مورد استقبال گسترده‌ی رسانه‌ها قرار گرفت؛ هرچند پیش از این نیز بارها ابعاد مختلف «شفافیت» در بیانات رهبر انقلاب اسلامی مورد توجه و تأکید قرار گرفته بود.
این یادداشت تلاش می‌کند سابقه‌ی این بحث در بیانات رهبر حکیم انقلاب اسلامی را مرور کند.
یادداشت جدید Khamenei.ir درباره مسئله‌ی شفاف‌سازی را از اینجا بخوانید?
http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=40814
اربعین
جمعه 97/08/11
اربعین خلوص برای خدا در میان جمعیت است؛ اخلاص در تنهایی هنر نیست. خالص بودن برای خدا وقتی به اوج می‌رسد که مخلص خلق باشی و مخلصانه در جمع بمانی.
علیرضا پناهیان
یا مهدی، عزیز فاطمه
جمعه 97/08/11
شعری درباره امام زمان(عج) و راهپیمایی اربعین که در مراسم اربعین حسینی در حضور رهبر انقلاب خوانده شد
شايد الان تو جاده‌ای و شايد
گوشه كنار موكبا نشستی
دلم خوشه كه اين قدَر می‌دونم
تو هم كنار من تو جاده هستی
شايد الان، به زائرای تشنه آب ميدی
يا توو موكب، مسافرا رو جای خواب ميدی
می‌شه باهم، يه بار بريم مزار مادرت
مطمئنم، يه روز به اين سوال جواب ميدی
اين لشكر، به ياری خدا
هرچيزی، براش فراهمه
از كوفه، با پرچم علی
می‌ريم تا، مزار فاطمه
می‌گردم، ولی مث شما
محبوبی، نمی‌بينم آقا
تا دنيا، حسينو نشناسه
من از پا، نمی‌شينم آقا
يا مهدی، عزيز فاطمه
@Khamenei_ir
