فاطمیون

 آقاجـان
امشب را
در ڪدامین هیئت
بہ عزادارے مے نشینے 
قطره قطره اشڪ تو
بوے محرم مے دهد…..⚫️

آجرڪ اللہ یا صاحب الزمان (عج) یا مولای غریبم

امام صادق علیه السلام:

آنکه برای ظلمی که به ما واردشده، اندوهگین باشد،‌ نفسش تسبیح وحزنش عبادت است

بحارالانوار ج ۴۴ ص ۲۷۸

@jaarchi

 تقیه به معنای جهاد پنهانی برای رسیدن به مقصود است

 تقیه به‌معنای کار نکردن نیست بلکه به‌معنای کارکردن، منتها کار موفّقیت‌آمیز کردن است. تقیه به‌معنای به‌طرف مقصد راه پیمودن است، منتها در صورتی که کوه وجود داشته باشد از داخل کانال رفتن یا از راه انحرافی رفتن است.

 در روایتی امام(علیه‌السلام) میگوید «وَ الْمُؤْمِنُ مُجَاهِدٌ»؛ «مؤمن آن کسی است که مجاهد باشد.»؛ «لِأَنَّهُ یُجَاهِدُ أَعْدَاءَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ بِالتَّقِیَّةِ وَ فِی دَوْلَةِ الْحَقِّ بِالسَّیْفِ.». مؤمن درهرحالی جهاد میکند، هرگز جهاد را ترک نمیکند، نهایت اگر دولت حق بر سر کار بود، اگر امیرالمؤمنین علی(علیه‌السّلام) بر سر کار بود، جهاد میکند، در کنار امام میرود به جنگ و با دشمنان حق و دشمنان علی (علیه‌السّلام) جهاد میکند، اگر دولت حقّی بر سر کار نبود، همین جهاد را میکند امّا با تقیه، یعنی پنهان.

 پس در معنای تقیه معنای جهاد گنجانده شده و من تعجّب میکنم چگونه کسانی تصوّر میکنند که روایت تقیه ضدّ روایت جهاد است یا ضدّ روایت عمل ائمّه (علیهم‌السّلام) است.

 تقیه استثنائی نیست، تقیه را اگر ترک عمل دانستیم استثنائی است، اما تقیه که ترک عمل نیست، تقیه عمل است، منتها به شکل دیگر.

 کتاب #همرزمان_حسین(علیه‌السلام)؛ ص358-360 | سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای در محرم الحرام 1351 در هیات انصارالحسین تهران

? @Khamenei_ir

 ویژه‌نامه مکتوب بعثت خون؛ شب پنجم

 ویژه‌نامه‌ی مکتوبی که شب‌های عزاداری در حسینیه امام خمینی توزیع می‌شود.

 مطالعه?

http://farsi.khamenei.ir/photo-album?id=40501

شهیدی که زیر آفتاب مانده بود

 رهبرانقلاب: در یکی از همین روزهایی که ما در خطوط جبهه حرکت می‌کردیم، یک نقطه‌ای بود که قبلا دشمن متصرف شده بود، بعد نیروهای ما رفته بودند آن‌جا را مجددا تصرف کرده بودند، بنده داشتم از این خطوط بازدید می‌کردم و به یگان‌ها و به سنگرها و به این بچه‌های عزیز رزمنده‌مان سر می‌زدم، یک وقت دیدم یکی دو تا از برادران همراه من خیلی ناراحت، شتابان، عرق‌ریزان، آشفته، آمدند پیش من و من را جدا کردند از کسانی که داشتند به من گزارش می‌دادند که یک جمله‌ای بگویم، دیدم که این‌ها ناراحتند گفتم چیه؟ گفتند که بله ما داشتیم توی این منطقه می‌گشتیم، یک وقت چشم‌مان افتاده به جسد یک شهیدی که چند روز است این شهید بدنش در زیر آفتاب این‌جا باقی مانده.

 من به شدت منقلب شدم و ناراحت شدم و به آن برادرانی که مسؤول بودند در آن خط و در آن منطقه، گفتم سریعا این مسأله را دنبال کنید، جسد این شهید را بیاورید و جسد شهدای دیگر را هم که در این منطقه ممکن است باشند جمع کنید.

 اما در همان حال در دلم گفتم قربان جسد پاره پاره‌ات یا اباعبدالله، این‌جا انسان می‌فهمد که به زینب کبری چقدر سخت گذشت، آن وقتی که خودش را روی نعش عریان برادرش انداخت، و با آن صدای حزین، با آن آهنگ بی‌اختیار، کلمات را در فضا پراکند و در تاریخ گذاشت فریاد زد «بأبی المظلوم حتی قضی، بأبی العطشان حتی مضی» پدرم قربان آن کسی که تا آن لحظه‌ی آخر تشنه ماند و تشنه‌لب جان داد. 67/6/4

 @Khamenei_ir