نقش ولایت پذیری در حادثه عاشورا

عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه­ انسان­ها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درس‌هایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل می‌شود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر می‌گیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.

به عنوان نمونه، یکی از درس‌های بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.

از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوه‌ها و بسترهای ولایت‌مداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.

با دقت در مصداق‌های ولایت‌گریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایت‌مداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.

اوج مسئله ولایت‌پذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست

شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.

البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.

باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایت­مدار بودند، ما نیز ولایت­مدار باشیم.

تلخ‌ترین شب‌ها

⚫️ تلخ‌ترین شب‌ها ⚫️

 رهبر انقلاب: در یازدهم ماه محرم یکی از عظیم‌ترین فاجعه‌های تاریخ اسلام به وقوع پیوست.

▪️ کسانی از خاندان نبوت ا‌سیر شدند که عزیزترین و شریف ترین انسان‌های تاریخ اسلام بودند.

▪️ زنانی در جمع هیأت اسراء وجود داشتند که شأن شرف آنها در جامعه اسلامی آن روز نظیر نداشت

▪️ و کسانی این عزیزان را به اسارت گرفتند که از خبیث ترین و پلیدترین انسان های زمان خودشان بودند. ۱۳۶۸/۰۵/۲۳

@Khamenei_Reyhaneh

آجرڪ اللہ یا صاحب الزمان (عج) 

 آقاجـان
امشب را
در ڪدامین هیئت
بہ عزادارے مے نشینے 
قطره قطره اشڪ تو
بوے محرم مے دهد…..⚫️

آجرڪ اللہ یا صاحب الزمان (عج) یا مولای غریبم

حدیث روز

امام صادق علیه السلام:

آنکه برای ظلمی که به ما واردشده، اندوهگین باشد،‌ نفسش تسبیح وحزنش عبادت است

بحارالانوار ج ۴۴ ص ۲۷۸

@jaarchi

تقیه

 تقیه به معنای جهاد پنهانی برای رسیدن به مقصود است

 تقیه به‌معنای کار نکردن نیست بلکه به‌معنای کارکردن، منتها کار موفّقیت‌آمیز کردن است. تقیه به‌معنای به‌طرف مقصد راه پیمودن است، منتها در صورتی که کوه وجود داشته باشد از داخل کانال رفتن یا از راه انحرافی رفتن است.

 در روایتی امام(علیه‌السلام) میگوید «وَ الْمُؤْمِنُ مُجَاهِدٌ»؛ «مؤمن آن کسی است که مجاهد باشد.»؛ «لِأَنَّهُ یُجَاهِدُ أَعْدَاءَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی دَوْلَةِ الْبَاطِلِ بِالتَّقِیَّةِ وَ فِی دَوْلَةِ الْحَقِّ بِالسَّیْفِ.». مؤمن درهرحالی جهاد میکند، هرگز جهاد را ترک نمیکند، نهایت اگر دولت حق بر سر کار بود، اگر امیرالمؤمنین علی(علیه‌السّلام) بر سر کار بود، جهاد میکند، در کنار امام میرود به جنگ و با دشمنان حق و دشمنان علی (علیه‌السّلام) جهاد میکند، اگر دولت حقّی بر سر کار نبود، همین جهاد را میکند امّا با تقیه، یعنی پنهان.

 پس در معنای تقیه معنای جهاد گنجانده شده و من تعجّب میکنم چگونه کسانی تصوّر میکنند که روایت تقیه ضدّ روایت جهاد است یا ضدّ روایت عمل ائمّه (علیهم‌السّلام) است.

 تقیه استثنائی نیست، تقیه را اگر ترک عمل دانستیم استثنائی است، اما تقیه که ترک عمل نیست، تقیه عمل است، منتها به شکل دیگر.

 کتاب #همرزمان_حسین(علیه‌السلام)؛ ص358-360 | سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای در محرم الحرام 1351 در هیات انصارالحسین تهران

? @Khamenei_ir

بعثت خون؛ شب پنجم

 ویژه‌نامه مکتوب بعثت خون؛ شب پنجم

 ویژه‌نامه‌ی مکتوبی که شب‌های عزاداری در حسینیه امام خمینی توزیع می‌شود.

 مطالعه?

http://farsi.khamenei.ir/photo-album?id=40501

 
مداحی های محرم