فاطمیون

#ماجرا | پدری که استاد بود

 پدر ما را عادت داده بود که هیچ فرصتی را از دست ندهیم و هیچ روزی را بدون بهره‌گیری از درس و مباحثه نگذرانیم. ایشان از فرصت تعطیلی درس حوزه در ایّام ماه محرّم و همچنین ماه‌های تابستان هم بهره می‌گرفت. در هفت روز اوّلِ ماه محرّم به من درس می‌گفت و سه روز بعد از آن را به مجالس روضه‌ی امام حسین (علیه‌السّلام) می‌رفت.

چیزی را به نام «تعطیلی تابستانی» قبول نداشت و می‌گفت: ما در نجف علی‌رغم هوای طاقت‌فرسا و گرمای سخت، درسمان را ادامه می‌دادیم؛ بنابراین تابستان‌ها در مشهد چرا باید درس و تحصیل تعطیل شود؟‍!

مطوّل را در ماه‌های تعطیل تابستان خواندم. شیخ فشارکی در تابستان از قم به مشهد می‌آمد و دو ماه می‌ماند. من او را قبلاً دورادور می‌شناختم، چون پیشتر در مشهد ادبیات عرب را تدریس می‌کرد و بعد هم که به قم می‌رفت، به تدریس همین دروس در قم می‌پرداخت. از او خواستم در مشهد به من مطوّل درس بدهد، که پاسخ مثبت داد و من ساعت‌هایی طولانی از روز را به درس خواندن در نزد او می‌پرداختم. لذا بیان و مقداری از معانی و بدیع مطوّل را در خلال دو تابستان ـ یعنی ظرف چهار ماه ـ به پایان رساندم.

 شیخ فشارکی بعداً فهمید که من مکاسب هم می‌خوانم و لذا از پیشرفت سریع من در فقه شگفت‌زده شد. او خود، این کتاب را در قم تدریس می‌کرد.

 پدرم بر درس خواندن ما به طور مستمر نظارت می‌کرد. ما را گاه با تشویق و گاه با تندی، به آن ترغیب می‌کرد. من همیشه تسلیم روش پدر و مجری خواست او بودم. هرگاه در مورد درسی که می‌خواندم، اظهار نظر می‌کردم، پدرم خیلی خوشحال می‌شد و به من که چهارده پانزده ساله بودم، می‌گفت: تو مجتهدی و قدرت استنباط داری.

با برادرم مباحثه می‌کردم. پس از مباحثه، پدرم ما را به اتاق خود می‌خواند، از ما پرسش می‌کرد و آنچه را نتوانسته بودیم بفهمیم، برایمان توضیح می‌داد.

 خانه‌ی ما سه اتاق داشت. دو اتاق از آنِ پدر بود: یک اتاق نسبتاً بزرگ برای میهمان‌ها، و یک اتاق هم برای مطالعه و غذا‌ خوردن و استراحت؛ شبیه حجره‌ی طلّاب. ما هم همگی یک اتاق داشتیم: چهار برادر و چهار خواهر، با مادر! در مواردی که مادر میهمان یا روضه‌ داشت، ناگزیر بودیم بیرون خانه بمانیم! در اتاق مخصوص پدر، میزی به درازا و پهنای 80 در 40 بود. پدر در سمت طول میز چهارزانو می‌نشست، ما هم هر دو کنار یکدیگر در یک سمت عرض آن می‌نشستیم. به‌خاطر هیبت و جدّیّت پدر در اثنای درس و مذاکره، من و برادرم بر سر اینکه کدام دورتر از پدر بنشینیم، با هم کشمکش داشتیم!

 بی‌شک این تندی و خشم پدر هر‌چند جنبه‌های منفی داشت، امّا منکر جنبه‌های مثبت آن نمی‌توانم بشوم؛ زیرا این سخت‌گیری ما را منضبط بار آورد و از انحرافاتی که برای برخی فرزندان روحانیّون به علّت عدم توجّه به آنها پیش می‌آمد، به دور داشت. یکی دیگر از اثرات آن نیز این بود که من توانستم ادبیات عرب و دوره‌ی سطح فقه و اصول را در پنج سال و نیم به پایان برسانم…

 * مطول: این کتاب شرحی است در زمینه علوم زبان عربی
 ** مکاسب: از مهمترین کتابهای فقهی شیعه در باب معاملات

 بخشی از خاطرات دوران جوانی و مبارزات آقا به نقل از کتاب «خون دلی که لعل شد»

به مناسبت سالگرد درگذشت آیت‌الله سیدجواد حسینی‌خامنه‌ای

 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار
 @Nojavan_khamenei

#پرونده | #تابستان_تعطیل_نیست

با رسیدن به فصل تابستان و تعطیلات مدارس، نو+جوان پرونده‌ای از محصولات مرتبط را برایتان آماده کرده است

 می‌توانید نسخه باکیفیت محصولات این #پرونده را به آسانی از سایت یا #نرم‌افزار_موبایلی نو+جوان دریافت کنید. ?
https://nojavan.khamenei.ir/folder?hgt=1401

 شما می‌توانید این محصولات را در فضای مجازی به اشتراک بگذارید یا در اندازه دلخواه چاپ کرده و در مسجد، هیئت، محله یا حتی اتاق خودتان نصب کنید و یا با دستگاه‌های پخش به نمایش بگذارید.

 نو+جوان، انرژی امید ابتکار
 @Nojavan_Khamenei

#به_رسم_آیه_ها | مشکلات کشور نتیجه کار نکردن است

 مشکلات ما حقیقتاً ناشی از این است که خودمان کم توجّهی کردیم: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاس

 مطالعه نسخه کامل خطِ295:

farsi.khamenei.ir/news-content?id=48237

#احکام | هزینه زندگی والدین

 هزینه‌های نگهداری والدین به عهده چه کسی است؟ پسران یا دختران؟ اگر والدین خود درآمد داشته باشند، نگهداریشان به عهده چه کسی است؟

 اگر پدر یا مادر درآمد کافی داشته باشد، مخارج زندگی او بر عهده کسی نیست، در غیر این صورت بر عهده فرزندان ـ دختر و پسر ـ است و ترجیحی بین فرزندان وجود ندارد و باید به گونه ای رفتار نمود که موجب ایذاء یا هتک حرمت او نشود.

 مطالعه نسخه کامل خطِ295:

farsi.khamenei.ir/news-content?id=48237

 همه نامزدها گفتند مشکلات اقتصادی راه‌حل دارد

 رهبر انقلاب: تنوّع سلیقه‌ها در مناظرات مشاهده شد و پیدا بود؛ امّا همه‌ی این نامزدهای محترم بر این معنا متّفق بودند که مشکلات اقتصادی کشور راه حل دارد؛ درست نقطه‌ی مقابل آن چیزی که دشمن میخواهد اعلام کند که راه حلّی وجود ندارد. همه متّفق بودند راه حل دارد، منتها این [یکی] میگفت راه حلّ من درست است، آن [دیگری] میگفت راه حلّ من درست است؛ امّا همه وجود بن‌بست را انکار کردند؛ این خیلی چیز مهمّی است. 1400/4/7

 @Khamenei_ir