نقش ولایت پذیری در حادثه عاشورا

عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه­ انسان­ها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درس‌هایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل می‌شود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر می‌گیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.

به عنوان نمونه، یکی از درس‌های بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.

از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوه‌ها و بسترهای ولایت‌مداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.

با دقت در مصداق‌های ولایت‌گریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایت‌مداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.

اوج مسئله ولایت‌پذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست

شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.

البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.

باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایت­مدار بودند، ما نیز ولایت­مدار باشیم.

 3 تکلیف مهم و دشوار مومنین

 3 تکلیف مهم و دشوار مومنین

 رهبر انقلاب: حضرت باقر (سلام الله علیه) فرمود سه چیز هست که جزو تکالیف بسیار مهم و دشوار مؤمنین است:

۱_  منصف و حق‌مدار باشیم
? اول اینکه انسان در قبال دیگران انصاف به خرج بدهد. آنجائی که حق به طرفِ مقابل هست و شما حق ندارید، منصفانه حق را به او بدهید. خودتان را اگر چنانچه موجب کوچک شدن است، زیر پا بگذارید.

۲_  کمک‌کار باشیم
? دوم مواسات ورزیدن با برادر مؤمن. مواسات با مساوات فرق دارد. مواسات یعنی کمک کردن به برادر مؤمن در همه‌ی امور. کمک فکری، کمک مالی، کمک جسمانی، کمک آبروئی.

۳_  به یاد خدا باشیم
? سوم در همه حال ذاکر خدای متعال باشد. آن‌وقت حضرت باقر ذکر را معنا کرده‌اند: «وقتی که می‌رود به سمت معصیت، ذکر خدا او را مانع بشود.» 1386/06/31

 دریافت با کیفیت بالا http://farsi.khamenei.ir/photo-album?id=45030


 @reyhanehfans

برای تمام عمر

برای تمام عمر
 مجموعه طرح با محوریت معیارهای انتخاب همسر از منظر رهبر انقلاب اسلامی

 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: امام صادق (علیه‌الصلاةوالسلام) به یک نفرى فرمود «تو که مى‌خواهى زن بگیرى، بدان که یک شریک هم‌خانه‌ی هم‌عمر مى‌خواهى پیدا کنى.»
 اخلاقش، دیانتش، عفافش را نگاه کنید، بعد پا بگذارید. در روایت دارد که یکى از موفق‌ترین مردها آن مردى است که خداوند به او همسرى بدهد که وقتى چشمش به او مى‌افتد، او را مسرور کند، وقتى جلوى چشمش نیست، امانت او را حفظ کند. امانت مال و سرّ و ناموس او. 62/12/12

#پرونده_ازدواج

 @Khamenei_Reyhaneh

در مسیر مبارزه

#خواندنی | در مسیر مبارزه

مروری بر مبارزات فکری و فرهنگی امام باقر علیه‌السلام

 مشکل سرِ فکر بود. فکر اگر درست شود، عمل هم در پی خود دارد. بنی‌امیه برای باقی‌ ماندن بر حکومت، از هیچ کاری دریغ نمی‌کرد. اسلام را وارونه کرده بود و اسمش حاکم اسلام بود. برای این‌که این حاکم بماند نیاز به شست‌وشوی فکری مردم داشت. احکام و سنت‌ها را تغییر داد و تحریفاتی را در دین وارد کرد. زندگی امام باقر علیه‌السلام مصادف با حکومت ظالمانه بنی‌امیه بود و امام علیه‌السلام با انحرافات جدی در احکام اسلام روبه‌رو بودن. برای همین هم بیشترین تکیه‌شان بر فعالیت‌های فکری و فرهنگی بود…

۱_ مبارز علمی
۲_ حرکت تشکیلاتی
۳_ مبارزه حتی پس از شهادت

 برای خواندن متن کامل به سایت یا #نرم_افزار_موبایلی نو+جوان مراجعه کنید ?
https://nojavan.khamenei.ir/showContent?ctyu=18114

خطبه تاریخی امام باقر(علیه‌السّلام) در کاخ هشام‌بن‌عبدالملک؛

خطبه تاریخی امام باقر(علیه‌السّلام) در کاخ هشام‌بن‌عبدالملک؛

 شما خواهید رفت و خداوند دولت دائمی را برای ما اهل‌بیت مقدر کرده است…

 حرفهای [هشام و اطرافیان او] که تمام شد، حضرت از جا بلند شد ایستاد بنا کرد خطبه خواندن. اصلاً انگاری که مخاطب او هشام و این چهار تا آدم بی‌ارزشی که اینجا نشسته‌اند نیستند؛ گویا دارد با تاریخ حرف میزند.

 حمد و ثنای الهی را به جا آورد، با یک بیان خیلی جالبی از اینجا شروع کرد: اَیُّهَا النّاس؛ نمیگوید ای حاضران، ای برادران، ای مؤمنان؛ [میگوید] ای مردم! اصلاً خطاب گویا که به این جمع معدودی که اینجا نشسته‌اند نیست. اَینَ تَذهَبون؛ کجا میروید؟ و اَینَ یُرادُ بِکُم؛ شما را کجا میبرند؟ مقصد شما چیست، کجا است؟ اصلاً این حرکت شما به سوی کدام مقصد است؟ چه میکنید؟ سردرگمیِ اینها را مشخّص میکند؛ بی‌اختیاریِ اینها را مشخّص میکند. بِنا هَدَی اللّهُ اَوَّلَکُم؛ خدا به وسیله‌ی ما بود که گذشتگان شما را هدایت کرد. وَ بِنا یَختِمُ آخِرَکُم؛ مُهر خاتمه‌ی شماها را به وسیله‌ی ما خدا خواهد زد؛ یعنی بالاخره ما خواهیم ماند و شما خواهید رفت. فَاِن یَکُن لَکُم مُلکٌ مُعَجَّلٌ فَاِنَّ لَنا مُلکاً مُؤَجَّلا؛ اگر شما چهار روز یک حکومت زودگذری را غصب کردید و دارا شدید، بدانید که یک دولت دائمی و مستدامی را خدای متعال برای ما مقدّر کرده.

 گزیده‌ای از بیانات آیت‌الله خامنه‌ای درباره زندگی امام باقر(علیه‌السّلام)، 1361/07/02

 @khamenei_maaref

عمر مثل سایه است

عمر مثل سایه است

 یا جابِرُ الدُّنیا عِندَ ذَوِی الاَلبابِ کَفَی‌ءِ الظِّلال
 [عمر] مثل سایه است؛ فَیء، آن سایه‌ی بعد از زوال [روز] را میگویند. همچنان که این سایه اعلام پایان روز است و هر لحظه به لحظه‌ای که این سایه طولانی میشود، نشان میدهد که روز دارد تمام میشود. این عمر ما هم همین جور است. اینجا «دنیا» یعنی عمر من و شما که مثل همین سایه است؛ هر چه این سایه طولانی‌تر میشود، معنایش این است که به آن آخِر داریم نزدیک‌تر میشویم…

 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ابتدای جلسه درس خارج فقه 1397/11/09 به شرح حدیثی از امام باقر علیه‌السلام درباره گذرا بودن دنیا پرداختند.

farsi.khamenei.ir/speech-content?id=43194