نقش ولایت پذیری در حادثه عاشورا

عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه­ انسان­ها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درس‌هایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل می‌شود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر می‌گیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.

به عنوان نمونه، یکی از درس‌های بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.

از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوه‌ها و بسترهای ولایت‌مداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.

با دقت در مصداق‌های ولایت‌گریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایت‌مداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.

اوج مسئله ولایت‌پذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست

شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.

البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.

باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایت­مدار بودند، ما نیز ولایت­مدار باشیم.

من‌‎ ‌‏حق ندارم به ایشان امر کنم

«من‌‎ ‌‏حق ندارم به ایشان امر کنم»

‌‏من ندیدم در طول زندگی، امام به خانمشان بگویند در را ببندید. بارها و بارها می‌دیدم‌‎ ‌‏که خانم می‌آمدند و کنار آقا می‌نشستند، ولی امام خودشان بلند می‌شدند و در را‌‎ ‌‏می‌بستند و حتی وقتی پا می‌شدند به من هم نمی‌گفتند که در را ببندم.
یک روزی من به‌‎ ‌‏آقا گفتم خانم که داخل اتاق می‌آیند همان موقع به ایشان بگویید در را ببندند. گفتند: «من‌‎ ‌‏حق ندارم به ایشان امر کنم». حتی به صورت خواهش هم از ایشان چیزی را‌‎ ‌‏نمی‌خواستند.‌

خانم فریده مصطفوی (دختر امام)؛ پابه پای آفتاب، ج 1، ص 134

@Khamenei_Reyhaneh

امام شجاع

 شعر کودکانه | امام شجاع

رو دیوار خونمون
عکس یه پیرمرده
بابام میگه امامه
دشمنو ذله کرده

میگه یه روزگاری
یه شاه خائن داشتیم
عاشق آمریکا بود
ما هم دوسش نداشتیم

قانون آمریکایی
میگفته ما نوکریم!
فکرشو کن، میگفته
ما از سگش کمتریم!

امام یه یاعلی گفت
ماهم پشتش وایسادیم
تموم ظالمارو
باهم فراری دادیم

هرکی شما رو دیده
میگه خیلی دلیری
امام مهربونم
از یادمون نمیری

#حلقه_شعر_ریحانه | سرکار خانم #رباب_کلامی

 @Khamenei_Reyhaneh

زنان، حضور مفید و موثر در نبردها

 زنان، حضور مفید و موثر در نبردها
 فرازی از وصیت‌نامه‌ی امام خمینی رحمةالله علیه (بخش سوم):

«ما مفتخریم که بانوان و زنان پیر و جوان… آنان که توان جنگ دارند، در آموزش نظامی که برای دفاع از اسلام و کشور اسلامی از واجبات مهم است شرکت… و آنان که توان جنگ ندارند، در خدمت پشت جبهه به نحو ارزشمندی که دل ملت را از شوق و شعف به لرزه درمی‌آورد و دل دشمنان و جاهلان بدتر از دشمنان را از خشم و غضب می‌لرزاند، اشتغال دارند.»

 @Khamenei_Reyhaneh

مسائل خانواده

 رهبر انقلاب امروز در سخنرانی سالروز رحلت امام خمینی رحمةالله‌علیه:
 در زمینه مسائل خانواده به معنای واقعی کلمه باید تحول ایجاد کنیم. امروز گزارش‌های متقن به ما میگوید کشور ما به سرعت به سمت پیری پیش میرود. این خیلی خبر دهشتناکی است. از چیزهایی است که علاجی برای آثار آن متصور نیست. 1399/03/14

 @Khamenei_Reyhaneh

وامصیبت!

وامصیبت!

‌‏یک بار مثل اینکه کارگر خانه به مرخصی می رود، همسر امام سینی غذا را دستشان می‌گیرند‌‎ ‌‏و می‌آورند سر سفره. (البته این حرف مال زمان بچگی است) آقا می گویند: «وامصیبت فریده! (دختر امام) خانم دارد سینی می آورد.»
امام این را‌‎ ‌‏وظیفه زن نمی‌دانند که توی منزل کار کند، اگر خودش دلش خواست انجام بدهد، ولی‌‎ ‌‏مرد حق ندارد بگوید این کار را بکن یا مثلاً شام درست کن.‎

راوی: مرضیه حدیده‌چی (دباغ)، مجله زن روز مورخ 69/3/12

 @Khamenei_Reyhaneh