نقش ولایت پذیری در حادثه عاشورا

عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه­ انسان­ها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درس‌هایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل می‌شود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر می‌گیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.

به عنوان نمونه، یکی از درس‌های بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.

از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوه‌ها و بسترهای ولایت‌مداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.

با دقت در مصداق‌های ولایت‌گریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایت‌مداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.

اوج مسئله ولایت‌پذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست

شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.

البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.

باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایت­مدار بودند، ما نیز ولایت­مدار باشیم.

معیشت خانواده بر

 معیشت خانواده بر عهده مرد است

 رهبر انقلاب: قرآن می فرماید «الرجال قوامونَ علی النساء» یعنی سرپرستی امور خانواده به عهده مرد است، مرد باید برود کار کند. معیشتِ خانواده به عهده اوست. زن هرچه ثروت دارد مال خودش است. اما معیشتِ خانواده بر دوش او نیست.

#حقوق_خانواده

 @Khamenei_Reyhaneh

مزه زندگی

طرح #خانه_ما

 سوم: «مزه زندگی»

طعم زندگی در خانواده آرام

 رهبرانقلاب: خانواده، محل آسایش انسان است.
 هیچ انسانی، بدون داشتن یک خانواده‌ی آسوده و آرام و راحت، مزه‌ی زندگی و طعم واقعی حیات انسانی را نخواهد چشید. 68/09/15

 @Khamenei_Reyhaneh

زندگی شیرین

#خواندنی |‌ زندگی شیرین

 اگر به دنبال «حیات طیبه» باشیم، چه دستاوردی خواهیم داشت؟

 دقت کرده‌اید وقتی قرار است خانه‌ای بازسازی شود، هرکدام از اعضای خانواده و نزدیکان ما اظهارنظرهای مختلفی می‌کنند و گاهی نظرات، حسابی متفاوت و گیج‌کننده هستند. مثلاً یکی می‌گوید کابینت‌ها را عوض کنیم و به‌جای موکت‌، کف‌پوش‌های چوبی کار کنیم. دیگری معتقد است قدری از فضای پذیرایی ساختمان کم شود و هرطور شده تعداد اتاق‌ها بیشتر شود. دیگری سیستم گرمایش خانه برایش مهم است و ایده عبور لوله‌های آب گرم را از کف ساختمان دارد. یکی می‌گوید به حیاط دست نزنید و مساحتش همین‌قدر بماند ولی نفر بعدی معتقد است افزایش زیربنای خانه از هر چیزی مهم‌تر است. خلاصه هرکسی برای بهترشدن این خانه ایده خاص خودش را دارد. هرکدام فکر می‌کنند اگر فکر و برنامه آن‌ها اجرا شود این خانه بهترین خانه ممکن خواهد بود. آن‌ها در ذهن خود خانه‌ای طراحی کرده‌اند و دنبال آن هستند که آنچه در ذهن دارند را محقق کنند.

 البته حالا دیگر بحث یک‌خانه، ساختمان و حتی شهر نیست. حرف از زندگی آدم‌هاست. زندگی‌ای که قرار است بهتر و شیرین‌تر باشد. بنای انقلاب‌های دنیا از بین رفتن ظلم و ستم و بهتر شدن شرایط زندگی مردم بوده است. البته تعدادی از این انقلاب‌ها در ادامه راه از مسیر اصلی خودشان منحرف شدند. اما انقلاب اسلامی مردم ایران از ابتدای تأسیس تلاش داشته است به آرمان‌ها و اهداف خود پایبند باشد. آرمانهای مهم و حیاتی که سرچشمه‌اش اسلام ناب است. آقا دراین‌باره می‌گویند: «کاری که انقلاب در آغاز انجام می‌دهد، ترسیم آرمان‌ها است» 1394/6/25.

 پرسش اینجاست ایده و آرمانی که ما برای آن انقلاب کردیم چیست؟

 آقا در بیانات نوروزی‌شان درباره زندگی شیرین حاصل از حیات طیبه فرمودند: «حیات طیّبه یعنی چه؟ یعنی زندگی شیرین و پُرفایده و مطلوب، حیات پاکیزه؛ پاکیزه بودنش به این است که مطلوب باشد، شیرین باشد، انسان را در صراط کمال کمک کند به حرکت و برخوردار از همه‌ زیبایی‌ها و نیکویی‌ها باشد، هم در دنیا و هم در آخرت. این حیات طیّبه است. اگر دلها به این معارف، به این حقایق آشنا بشوند، به آن بگروند و بر لوازم آن پایبند باشند، حیات طیّبه قطعاً در انتظار آن‌ها است.» 1399/1/3 در مسیر تحقق اهداف البته آرمان‌های بسیار بیشتری برای انقلاب می‌توانیم بنویسیم اما «اگر بخواهیم در یک کلمه بگوییم و یک تعبیر قرآنی برایش بیاوریم، «حیات طیّبه» است». 1394/6/25. یعنی ما فکر می‌کنیم حیات طیبه بهترین نوع زندگی کردن است و برای تحقق آن تلاش می‌کنیم….

 برای خواندن متن کامل به سایت یا #نرم_افزار_موبایلی نو+جوان مراجعه کنید ?

http://nojavan.khamenei.ir/showContent?text&ctyu=16424

چشم‌روشنی با پاداش الهی

 پیام آقا به‌مناسبت سالروز ولادت حضرت اباالفضل العباس علیه‌السلام و روز جانباز

چشم‌روشنی با پاداش الهی

 متن پیام رهبر معظم انقلاب اسلامی به این شرح است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم
روز ولادت قمر بنی‌هاشم حضرت ابی‌الفضل‌العباس سلام‌الله‌علیه را که تا ابد مفتخر به پرچمداری کربلاست به جانبازان عزیز کشور که نامشان مفتخر به تقارن با این روز است، تبریک عرض میکنم. شما جانبازان، مجاهدان فداکار و شهیدان زنده‌اید. چشم و دل شما با پاداش الهی روشن خواهد شد ان‌شاءالله. از خداوند متعال برای شما و خانواده‌های صبورتان که خدماتشان در شمار برترین حسنات است، سلامت، عزت، ثبات قدم و عافیت نیکو مسألت میکنم.
 سیّدعلی خامنه‌ای | 99/1/9

 آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای و نوجوانان ایران اسلامی
 Nojavan.Khamenei.ir

تنهایی در اوضاع کرونایی

#خواندنی | * تنهایی در اوضاع کرونایی

 یادداشتی از خانم #مرضیه_نفری | نویسنده*

 چرا اینقدر از تنهایی می‌ترسیم؟ چرا بلد نیستیم خودمان را مشغول کنیم؟ چرا همه‌اش یکی باید از بیرون بیاید تا ما را سرگرم و حالمان را خوب کند؟ چرا باید مدام یک سروصدایی از اسپیکر و تلویزیون بلند باشد تا ما از تنهایی نترسیم و دلمان نلرزد؟ اصلاً باور می‌کردیم که پر کردن حجم تنهایی خودش یک مهارت است؟

 کرونا آمده، اولین راه شکست آن‌ هم همین تنهایی و در خانه ماندن و قرنطینه است. اگر از قبل یاد می‌گرفتیم خُب بهتر بود. ولی حالا هم دیر نیست. تنهایی‌ات را هر وقت از آب بگیری تازه است. بهتره، دست به‌کار بشوی و برای خودت یک برنامه اساسی بچینی. برنامه‌ای که فقط به داشته‌هایت نگاه کند. به امید مؤسسه‌ها و کلاس‌های هنری و باشگاه‌ها نباش. فقط به خانه و آنچه درون خانه‌ داری باید اکتفا کنی. اولین شرط موفقیت این است که از تنهایی نترسی. یک فرصت ناب است. خیلی‌ها برای به دست آوردن همین خلوت و تنهایی به غار و کوه و بیابان پناه می‌بردند.

 خوب فکر کن! برنامه‌های سال آینده‌ات را بنویس. کتاب بخوان. درست‌ و حسابی، بدون اینکه هر شش ثانیه یکبار گوشی‌ات را چک کنی. فهرست آدم‌هایی که برایت مهم هستند را بردار و بهشان زنگ بزن. حرف زدن خیلی خوب است. دل‌ها را ضدعفونی می‌کند. کینه‌ها را می‌برد و پاکِ پاک می‌کند. یادداشت بنویس. از حال و هوای دلت، شعر، داستان، دل‌نوشته، هر چه که دوست داری. این روزها را بنویس. آرزوها و ای‌کاش‌ها را. بعداً به دردت می‌خورد. شاید هم استعدادهای جدیدی کشف شد و نوبل ادبی را گرفتی. نقاشی بکش و کارهای هنری بکن. آشپزی و شیرینی‌پزی و تعمیر لوازم خراب خانه هم لطف خودش را دارد.

 این را باید اول می‌گفتم حواست به پدر و مادر و بزرگترها باشد. آن‌ها این روزها باید بیشتر استراحت کنند. هوای جسم و دلشان را داشته باش و هی نگو من چیکار کنم؟ حوصله‌ام سر رفته. تنهایی دیوانه‌ام کرده. دیگه از تنهایی نترس. پاشو و دست‌ به‌کار شو.

 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار
 @nojavan_khamenei