فاطمیون

حماسه اشک

 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای :«یکی از بخشهای مهم و جذابی که میتواند مصیبت ابالفضل را بیان کند، زبان حال مادر حضرت اباالفضل است؛ همان «لا تدعونّی ویک امّ البنین»*
 مادری است؛ صورت قبر چهار جوانش را که در کربلا شهید شدند، در بقیع میکشد و نوحه‌سرائی میکند و حماسه می‌آفریند. همه‌اش اشک ریختن و تو سر زدن هم نیست؛ البته اشک ریختن هست، اشکالی هم ندارد؛ بلکه حماسه‌آفرینی است، افتخار به این جوانهاست.» 1390/03/25

اشعار منتسب به حضرت ام‌البنین:*
لا تَدْعُوِنِّی وَیْکِ أُمَّ الْبَنِینَ
تُذَکِّرِینِی بِلِیُوثِ الْعَرِینِ
واى بر تو مرا دیگر مادر پسران مخوان
که مرا به یاد شیران بیشه‌ام میاندازى

کَانَتْ بَنُونَ لِی أُدْعَى بِهِمْ
وَ الْیَوْمَ أَصْبَحْتُ وَ لا مِنْ بَنِینَ
مرا پسرانى بود، که به آنان خوانده می‌شدم
اما امروز براى من پسرانى نیست

 @Khamenei_Reyhaneh

ذکر مصیبت حضرت ام‌البنین مادر گرامی حضرت اباالفضل العباس علیهم‌السلام

قربان شهامت این زن!

 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای؛ شب تاسوعای سال 1394 هـ.ق مصادف با 1352/11/12
در مسجد کرامت مشهد مقدس:

معروف است که مادر اباالفضل یعنی امّ‌البنین -مادرِ پسران؛ چهار برادرند، اباالفضل است و سه برادر کوچک‌تر از خودش- بعد از آنکه چهار پسر را یکجا از دست داد -قربان شهامت این زن! قربان بزرگواری این زن- خیال میکنید بنا کرد شیون و ناله کردن، بنا کرد دشمن را بر خود جری کردن، ابدا! گریه میکرد امّا گریه‌‌ی او خون از در و دیوار میباراند.

دست بچّه‌ی کوچک اباالفضل را که عبیدالله‌‌‌بن ‌العبّاس است میگرفت و می‌آورد در قبرستان بقیع -حالا قبرستان بقیع کجا، کربلا کجا؛ بچّه‌هایش در کربلا افتادند و دفن شدند، امّا او دنبال یک شعار تبلیغاتی است، کاری ندارد که کجا افتادند- چهار صورت قبر درست میکرد، می‌نشست بالای سر اینها، بعد بنا میکرد حرف زدن؛ ببینید شعرهایی که میخواند چه بود:

میگفت ای کسی که دیدی عبّاس مرا، اباالفضل مرا که در روز عاشورا در مقابل لشکریان دشمن و انبوه دشمنان شمشیر در دست داشت و حمله میکرد، یک خبری من شنیده‌ام، نمیدانم که آیا این خبر راست است یا نه -مادر دارد میگوید- نمیدانم این خبر درست است یا درست نیست؛ من شنیدم که در روز عاشورا بر سر فرزندم اباالفضل عمودی از آهن نواختند. تعجّب میکنم از شجاعت فرزندم که چطور ممکن است او اجازه بدهد به دشمنش که عمودی از آهن را بر سر او بزنند! پس احتمال دیگری میدهم: لو کان سیفک فی یدیک لما دنی منک احد؛ پسرم! یقیناً اگر شمشیر در دست داشتی، کسی جرئت نمیکرد به تو نزدیک بشود؛ پس این که بر سرت عمود آهن زده‌اند، معلوم است قبلاً دستهای تو را قطع کرده‌اند. لا حول ‌و لا‌ قوّة ‌الّا بالله‌‌ ‌العلیّ ‌العظیم.

 این سخنان، بخشی از گفتارهای تحلیلی رهبر انقلاب اسلامی است که در کتاب “دو امام مجاهد” توسط انتشارات انقلاب اسلامی به چاپ رسیده است.

دریافت صوت و نماهنگ این گفتار ?

http://farsi.khamenei.ir/video-content?id=43423

دریافت کتاب دو امام مجاهد ?

http://book-khamenei.ir/index.aspx?&fkeyid=&siteid=1&pageid=208&description=514611

#کتاب_ماه | #همرزمان_حسین علیه‌السلام

 سوال چهارم | آیا ائمه بعد امام حسین علیه السلام سازشکار بودند؟

 حالا دارد یکی یکی سر و کله سوالات پیدا می‌شود. سوال امروزمان این است که آیا ائمه بعد از امام حسین علیه‌السلام اهل سازش‌کاری بوده‌اند؟

 یعنی گاهی حرفی می‌زدند که حکومت را عصبانی کند ولی در نهایت هم برای حکومت خلفا خیلی هم دردسر ساز نبوده‌اند. گوشه دنجی نشسته و زندگی آرامی داشتند. اما اگر افراد آرام و ساکتی بودند پس خلفا چه مشکلی داشتند که آنها را زندانی کنند و یکی پس از دیگری به شهادت برسانند؟

ائمه ما که در ظاهر درس و حدیث‌شان را گفته و کاری با حکومت نداشتند، مثل امام حسین علیه‌السلام هم که قیام نکردند، پس خلفا چه دشمنی با ایشان داشتند؟

 این روز‌ها که گفتارهای کتاب همرزمان حسین را یکی پس از دیگری می‌خوانیم، جواب این سوالات را هم یکی یکی پیدا می‌کنیم.

 نوجوان، انرژی امید ابتکار
 @Nojavan_Khamenei

انجام تکلیف الهی، عظمت آفرین است

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «همه‌ی ائمه‌ی ما، دختران و مادران و خواهرانی داشتند؛ اما کو یک نفر مثل زینب کبری؟ نسبتها هرگز نمیتوانند چنین عظمتی را خلق کنند. ارزش زینب کبری، به خاطر حرکت عظیم او بر اساس تکلیف الهی است.»  1370/08/22

 @Khamenei_Reyhaneh

#تبیین_و_تحلیل

 پرونده #مقاومت_حسینی

 مقاومت؛ سیره مستمر اهل‌بیت علیهم‌السّلام

 گفت‌وگو با حجت‌الاسلام‌والمسلمین غلامحسن محرمی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه‌ی اسلامی و رئیس مؤسسه‌ی شیعه‌پژوهی

 نهضت امام حسین(علیه‌السّلام) با فرمایش‌های عزت‌مندانه شروع می‌شود. یعنی از همان وقتی که خبر مرگ معاویه به مدینه می‌رسد و والی مدینه امام را دعوت می‌کند که بیاید و مرگ معاویه را به او خبر می‌‌دهد و از ایشان بیعت می‌خواهد، حضرت عزت‌مندانه صحبت می‌کند. بعد در همان جا می‌فرماید باید فاتحه‌ی اسلام را خواند وقتی که اسلام مبتلا به حاکمی مثل یزید شود. این نحو موضع‌گیری موضع عزت است.

 مقاومت و ایستادگی بر صراط مستقیم همواره مهم‌ترین سیره‌ی اهل بیت علیهم‌السّلام بوده و مشکلاتی هم اگر پیش آمده، به خاطر همین سیره و روش بوده است. امیرالمؤمنین از همان سقیفه تمام حرکت‌شان عزتمندانه است. حضرت به هیچ وجه جنازه‌ی پیامبر صلوات‌الله‌علیه‌وآله را رها نمی‌کند که دنبال بیعت برود. می‌فرماید من الان وظیفه‌ام این است که احترام پیغمبر را نگهدارم و بر پیکر ایشان نماز بخوانم و کنارش باشم. دیگر اهل بیت علیهم‌السّلام هم همین‌طور بودند. شما حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را ببینید، می‌روند مسجد برای قصه‌‌ی فدک و آن کسانی که این واقعه را گزارش کرده‌اند، می‌‌گویند که با چه عظمتی و با چه عزتی هم رفتند ایشان. می‌گویند راه‌رفتن حضرت سلام‌الله‌علیها مثل راه‌رفتن پیامبر صلوات‌الله‌علیه‌وآله بود. فرمایش‌ها و سخنان امام حسین علیه‌السّلام از مدینه تا کربلا هم دقیقاً همین گونه است.

 مطالعه متن کامل:

farsi.khamenei.ir/others-dialog?id=43416