فاطمیون
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه انسانها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درسهایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل میشود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر میگیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.
به عنوان نمونه، یکی از درسهای بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.
از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوهها و بسترهای ولایتمداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.
با دقت در مصداقهای ولایتگریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایتمداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.
اوج مسئله ولایتپذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست
شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.
البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.
باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایتمدار بودند، ما نیز ولایتمدار باشیم.
پنجشنبه 97/07/19
#ایران_عزیز | دههی سوم مهرماه ایام سالگرد سفر استانی حضرت آیتالله خامنهای به استان خراسان شمالی در سال ۹۱ است؛
برای مرور آنچه در این سفر مهم در سایت Khamenei.ir منتشر شد، به آدرس زیر مراجعه کنید ?
پنجشنبه 97/07/19
یادداشت | منطق رهبری
خط حزبالله در این شماره به این سؤال مهم پاسخ میدهد که رهبر انقلاب با مسائل روز کشور، چگونه مواجه میشوند؟
از ابتدای انقلاب تاکنون، در نسبت با “تعریف وظایف و کارکردهای رهبری"، نظریات مختلفی وجود داشته است. عدهای با نگاهی “تفریطی"، معقتد به “رهبری فرمایشی و نمایشی” هستند که چونان “پاپ"، هر از گاهی در جمع مردم ظاهر شده و چند کلمهای صحبت کرده و چند عکس یادگاری گرفته و بعد از آن به “واتیکان” مراجعت کند و “کار قیصر را به قیصر واگذار کند و کار خدا را به خدا". در این نگاه، رهبر جامعه، دارای مسئولیت چندانی نیست جز نصیحتهای مرشدانه. واضح است که خروجی چنین نگاهی، در نهایت منجر به بروز “سکولاریسم” و جدایی نهاد دین از سیاست و حکومت خواهد شد. یعنی دقیقا خلاف آرمانی که انقلاب اسلامی برای آن تأسیس شد و مورد استقبال مردم قرار گرفت.
درست در نقطهی مقابل این جریان، افراد دیگری قرار دارند که با نگاهی “افراطی"، هرآنچه که در بخشهای مختلف دولتی (به معنای عام آن در سه قوه) و حکومتی میگذرد را وابسته به “رأی و عمل” رهبری دانسته و خواهان آناند که در همهی مسائل خرد و کلان دولت، ورود پیدا کند. این افراد معتقدند که اگر دولت یا مجلس یا قوهی قضائیه، کار خود را “ناقص” یا “نادرست” انجام داده است، رهبری باید “مستقیما” ورود کرده و با زیر پا گذاشتن قواعد و ساختارهای موجود، برخورد قهری و قطعی با آنان انجام دهد. این نگاه نیز اگرچه ممکن است در پارهای از مواقع، از باب دلسوزی برای آیندهی انقلاب و روحیهی انقلابیگری باشد، اما خواه یا ناخواه، منجر به شکلگیری نوعی “استبداد” در جامعه خواهد شد. یعنی باز هم خلاف آن چیزی که انقلاب اسلامی برای آن به وجود آمد.
مطالعه متن کامل?
پنجشنبه 97/07/19
*طلوع خورشید عظمت*
رهبر انقلاب:دو روز قبل در یک بیابان، برادر و امام و رهبر او را با این همه عزیزان و جوانان و فرزندان از بین بردهاند، این جمع چند ده نفرهی زنان و کودکان را اسیر کردهاند، آوردهاند در مقابل چشم مردم، بعضی هلهله میکنند، بعضی هم گریه میکنند؛
در یک چنین شرائط بحرانی، ناگهان این خورشید عظمت طلوع میکند؛ همان لحنی را به کار میبرد که پدرش امیرالمؤمنین بر روی منبر خلافت در مقابل امت خود به کار میبرد.
۱۳۸۹/۰۲/۰۱
#ایام_اسارت_اهل_بیت_علیهم_السلام
@khamenei_reyhaneh