فاطمیون
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
یادداشت | منطق رهبری
خط حزبالله در این شماره به این سؤال مهم پاسخ میدهد که رهبر انقلاب با مسائل روز کشور، چگونه مواجه میشوند؟
از ابتدای انقلاب تاکنون، در نسبت با “تعریف وظایف و کارکردهای رهبری"، نظریات مختلفی وجود داشته است. عدهای با نگاهی “تفریطی"، معقتد به “رهبری فرمایشی و نمایشی” هستند که چونان “پاپ"، هر از گاهی در جمع مردم ظاهر شده و چند کلمهای صحبت کرده و چند عکس یادگاری گرفته و بعد از آن به “واتیکان” مراجعت کند و “کار قیصر را به قیصر واگذار کند و کار خدا را به خدا". در این نگاه، رهبر جامعه، دارای مسئولیت چندانی نیست جز نصیحتهای مرشدانه. واضح است که خروجی چنین نگاهی، در نهایت منجر به بروز “سکولاریسم” و جدایی نهاد دین از سیاست و حکومت خواهد شد. یعنی دقیقا خلاف آرمانی که انقلاب اسلامی برای آن تأسیس شد و مورد استقبال مردم قرار گرفت.
درست در نقطهی مقابل این جریان، افراد دیگری قرار دارند که با نگاهی “افراطی"، هرآنچه که در بخشهای مختلف دولتی (به معنای عام آن در سه قوه) و حکومتی میگذرد را وابسته به “رأی و عمل” رهبری دانسته و خواهان آناند که در همهی مسائل خرد و کلان دولت، ورود پیدا کند. این افراد معتقدند که اگر دولت یا مجلس یا قوهی قضائیه، کار خود را “ناقص” یا “نادرست” انجام داده است، رهبری باید “مستقیما” ورود کرده و با زیر پا گذاشتن قواعد و ساختارهای موجود، برخورد قهری و قطعی با آنان انجام دهد. این نگاه نیز اگرچه ممکن است در پارهای از مواقع، از باب دلسوزی برای آیندهی انقلاب و روحیهی انقلابیگری باشد، اما خواه یا ناخواه، منجر به شکلگیری نوعی “استبداد” در جامعه خواهد شد. یعنی باز هم خلاف آن چیزی که انقلاب اسلامی برای آن به وجود آمد.
مطالعه متن کامل?
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رخشاني زابل در 1397/07/19 ساعت 05:40:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |