نقش ولایت پذیری در حادثه عاشورا

عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه­ انسان­ها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درس‌هایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل می‌شود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر می‌گیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.

به عنوان نمونه، یکی از درس‌های بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.

از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوه‌ها و بسترهای ولایت‌مداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.

با دقت در مصداق‌های ولایت‌گریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایت‌مداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.

اوج مسئله ولایت‌پذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست

شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.

البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.

باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایت­مدار بودند، ما نیز ولایت­مدار باشیم.

بپا جا نمونی

#ماموریت | #بپا_جا_نمونی!

 مأموریت نو+جوان برای کسانی که می‌خواهند امسال زنده باشند

 یک سلام دمِ بهاری به تو دوست نو+جوان
- زودباش دیگه! معطل چی هستی؟
- نمی‌تونم! خیلی سخته. از دنیای اون بالا می‌ترسم.
- نترس! اون بالا پر از نوره، مگه عاشق نور نبودی؟ دیر بجُنبی، مُردی!

 شروع قصه
دقیقا قصه از همین‌جا شروع می‌شود، از همین جا که وقتی همه چیز فراهم است اگر حواس‌مان به بهار نباشد، از بیدارباشِ دنیا جا می‌مانیم. مرحوم سعدی هم هشت قرن پیش فرمود «هرگیاهی که به نوروز نجنبد حطب* است». در این احوال چه چیزی قشنگ‌تر از این که هر روز و هر لحظه به دنیا ثابت کنیم زنده‌ایم و هنوز جریان داریم؟ ثابت کنیم هر روز عاشق نوریم و هر روز عاشق‌تریم؟ ثابت کنیم که آنچه هستیم، تمام وجودمان نیست بلکه مثل یک گیاه می‌توانیم سر از خاک در بیاوریم و از فرش به عرش برویم. بیا این بهار همراه رشد خودمان، شرایط را برای بذری فراهم کنیم که سعی می‌کند زنده بودنش را به عالم اثبات کند.

۱_ قدم اول
برای قدم اول کافی‌است:
 همین حالا در حال خوردن هر گیاهی که هستی، دست نگه داری! دقیق نگاهش کن و ببین کجایش را می‌توانی بکاری؟! الان بهترین فرصت کاشت برخی از بذرهاست. مثلا از همان فلفل دلمه‌ای که برای سالادِ ناهار استفاده کردید شروع کنیم. دانه‌هایش را جدا و روش کاشتنش را در اینترنت جستجو کن. با دانه‌های یک عدد فلفل ‌دلمه‌ای می‌توانی تعداد زیادی جوانه‌ فلفل دلمه‌ای به دست بیاوری. دانه‌های مرکبات مثل پرتقال و لیمو و نارنگی نیز در دو هفته از خاک سر می‌آورند و با برگ‌های درشت سلام می‌کنند. از تخمه کدوحلوایی هم غافل نشو.
 حالا با سلیقه‌‌ات کار داریم، بعد از این که از خاک سر درآوردند در گلدان‌های جدا بکار و تزئین کن. از گلدانت عکس بگیر و با هشتگ#سبزباش برایمان بفرست.

 چطوری مأموریت را بارگذاری کنم؟

 به صفحه «خودم» در #نرم‌افزار_موبایلی نو+جوان برو، حالا یک ➕ کوچک کنار صفحه سمت راست می‌بینی، روی آن کلیک کن. در قسمت موضوع، مأموریت را انتخاب کن و در قسمت بارگذاری عکس یا فیلم، عکس یا فیلمی که از گلدان‌هایت، روش کاشتن یا تزئین‌شان تهیه کردی را بارگذاری کن.

 دوستانت را به مأموریت #سبزباش دعوت کن.

حطب: هیزم، چوب خشک

 نوجوان؛ انرژی امید ابتکار
 @nojavan_khamenei

تشکر آقا از اجرای طرحی کارآمد

 تشکر آقا از اجرای طرحی کارآمد که بلا را به نعمت و تهدید را به فرصت تبدیل خواهدکرد

تدابیر وزارت بهداشت برای جلوگیری از گسترش بیماری برای همه لازم الاجرا است

 از خداوند متعال توفیق و پاداش برای این جهادگران مسألت میکنم.

 آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای و نوجوانان ایران اسلامی
 Nojavan.Khamenei.ir

سوسمار خان! 

ماجراهای راستین

1- قسمت اول | سوسمار خان! 

 وحشتناک‌تر از بیماری #کرونا در این روزها، «ترسیدن» از این مهمان ناخوانده است. حقیقتاً با اینکه از تعطیلی مدارس استفاده‌های فراوانی برده‌ام؛ اما از زندانی شدن در خانه اصلاً راضی نیستم. زجر این زندانی بودن به کنار، آن‌چه بیش از همه دمار از روزگار اینجانب درآورده، مریم، خواهر بزرگترم است. علی‌رغم اینکه خانواده چهار نفره ما تمام موارد بهداشتی را رعایت می‌کنند، اما خواهر بنده بر این عقیده است که پیشگیری ما کافی نیست.

 راستین! دستاتو شستی؟

 به عنوان مثال همین چند روز پیش، صبح وقتی از خواب بیدار شدم، مریم خانم فرمودند: «راستین! دستاتو شستی؟» عرض کردم: «خواهرجان! من الان از خواب پا شدم. هنوز صورتمو نشستم. در ثانی، مگه آدم تو خواب چه‌کار می‌تونه بکنه که دستاش آلوده به کرونا بشه؟!» خواهر گران‌قدر بنده که احساس کرد حقیر با چگونگی پیدایش این بیماری، نحوه شیوع، تعداد بیماران، تعداد مرگ و میر و نحوه ساخت محلول ضد عفونی کننده آشنا نیستم، سخنرانی بی‌بدیلی ارائه داد. حقیقتاً در بین این سخنرانی چند باری به خودم خرده گرفتم که چرا قضیه را همان اول با شستن دست‌هایم فیصله ندادم. چند مرتبه هم که تلفنی با هم‌کلاسی هایم صحبت می‌کردم، به اصرار مریم خانم، مجبور به استفاده از ماسک شدم. هرچه برای این بزرگوار توضیح دادم که تلفن، ناقل این بیماری نیست، افاقه نکرد.

علاوه بر روزگاری که بر بنده در منزل می‌گذرد، ارتباط با همکلاسی‌ها هم برای خودش داستانی است. تمام همکلاسی‌های بنده یک‌ طرف، جناب سیاوش خان هم یک طرف. رفاقت ما ریشه در کودکی دارد. به این خاطر که ما از ابتدا همسایه بودیم و تمام پایه‌های تحصیلی را با هم پشت سر گذاشتیم. سیاوش با اینکه ذاتاً پسر خوش‌مشرب و دوست‌داشتنی‌ای است، اما غالباً تحت تأثیر برخی افراد ناباب، حرکات عجیب و غریبی از خود نشان می‌دهد. البته که تاکنون، در تمام مشکلات و دردسرهایی که سیاوش رقم زده است، به نوعی نام بنده هم به چشم می خورد…

 برای خواندن ادامه این ماجرا به سایت یا #نرم‌افزار_موبایلی نو+جوان مراجعه کنید ?

http://nojavan.khamenei.ir/showContent?text&ctyu=16375

اخترِ رخشنده‌ی چرخ ادب

«اخترِ رخشنده‌ی چرخ ادب»

یادداشتی از پیشکسوت شعر و ادب، سرکار خانم سیمیندخت وحیدی پیرامون شخصیت و شعر پروین اعتصامی
 به مناسبت 25 اسفند 1285،‌ زادروز رخشنده اعتصامی

 گزیده‌ای از یادداشت:

1- پروین اعتصامی در یک نگاه اجمالی چون حکیمی حاذق و عارفی دلسوخته است که در میان مردمان عصر خود به رغم ستم حاکمان و دستگاه جبّار و بی‌فرهنگ زمانش نورافشانی کرد و اصلاً ظلمتِ بیداد و افسون‌های غیرفرهنگی و جلوه‌های فریبنده‌اش را برنتافت.

2- پروین، تنها یک شاعر هنرمند و ادیب نیست، او یک حکیم فرزانه و طبیبی صادق است که تلاش می‌کند انسان را از حضیض به اوج پرواز دهد و با روح مسئولیت‌پذیری و تعهد در قبال مسائل پیرامون خود، کمال و اقتدار معنوی و فرهنگی به او بخشد تا در کشاکش روزگار آن باشد که به هستی، جان و هویت تازه‌‌ای ارزانی دارد.

3- پروین اعتصامی هرگز خود را آلوده‌ی دربار و مجالس تشریفاتی و زرق و برق‌دار نمی‌کند. مدال افتخار و تقدیر از سازمان‌های فرهنگی دولتی نمی‌پذیرد و آتش درون خود را با این وسوسه‌ها و جلوه‌گری‌های ظاهری و فریبنده و بی اعتبار معاوضه نمی‌کند.

4- با این که حدود 34 سال خداوند متعال به عمر دنیایی او اعتبار زمانی داد، اما حاصل زندگی قرنها عزتمندی،‌ شرف، شهامت، شجاعت و اندیشمندی عاشقانه و عارفانه را با خود به دیار ابدیت برد. او یک جهان معنا و مضمون الهی بود.

5- شعرهای پروین ترکیبی است از سبک خراسانی به شیوه‌ی ناصر خسرو و سبک عراقی به شیوه‌ی سعدی، که هر یک در کار خود، استادی زبردست و بی‌همتایند.

6- نقش پروین یک حقیقت انکارناپذیر در ادبیات و فرهنگ کشور ماست و اگر این گوهر اندیشمند نبود، مسلّماً جای خالی او و کارهای بی‌مانندش در شیوه‌ی «مناظره» و «بحث» و «شخصیت بخشی به اشیا» به خوبی مشاهده می‌شد.

7- پروین به دلیل باورهای صحیح اجتماعی و مبارزه با جهل و فریب روشنفکرزده‌ها، باید که در جبهه‌ی متقابل آنان قرار گیرد و این از مشخص‌ترین ویژگی‌های یک شاعر یا هنرمند متعهد دینی با غیر خود است.

 مطالعه متن کامل در http://farsi.khamenei.ir/others-note?id=45154

 @Khamenei_Reyhaneh

پروین اعتصامی

میخواستند پروین اعتصامی از یادها برود
 نظر رهبر انقلاب درباره رتبه شعری پروین اعتصامی به مناسبت 25 اسفند 1285، زادروز وی

 رهبر انقلاب اسلامی پنج سال پیش و صبح روز 17 شهریورماه 1393 در یکی از بیمارستان‌های دولتی، تحت عمل جراحی قرار گرفتند. چهار روز بعد، جمعی از اهالی هنر به عیادت ایشان رفتند.
 رهبر انقلاب در حین گفتگو و در پاسخ به کارگردان مطرح کشورمان آقای مجید مجیدی که گفت: «بلا دور است» این شعر را خواندند:
*«هر بلائی کز تو آید رحمتی است
هر که را رنجی دهی آن راحتی است»*

 رهبر انقلاب پس از قرائت این شعر از حاضران حاضران پرسیدند؟ « این شعر برای چه کسی باشد خوب است؟» و خود ادامه دادند: *«پروین اعتصامی! پروین اعتصامی که سعی می‌شود چهره پوشانده شود!
برخی عنوان «شاعر نخود و لوبیا» را برای او مطرح می‌کنند، برای اینکه فروغ فرخزاد را در برابر پروین بالا ببرند، می‌خواستند او را خرد کنند، حالا من نظر نامناسبی درباره فروغ ندارم، بنظرم می‌آید این آخری‌ها وضعش بد نبوده ان‌شاء‌الله؛ اما او را سر پروین اعتصامی می‌زدند، در حالیکه رتبه شعری پروین بالاست.»*

به همین علت، بخش زن، خانواده و سبک زندگی KHAMENEI.iR (ریحانه) طی امروز و فردا به بررسی شخصیت و جایگاه شعری این شاعر نامدار خواهد پرداخت.

 @khamenei_reyhaneh