فاطمیون

#خواندنی | عده‌ای تلاش می‌کنند تاریخ دشمنی آمریکا با ایران را تحریف کنند

آن‌ها می‌گویند، شما باور نکنید

⁉️ تابه‌حال چند بار فریب فیلم‌هایی که در فضای مجازی منتشر می‌شوند را خورده‌اید؟ مثلاً کلیپی را دیده و ماجرای آن را باور کرده باشید، اما بعد از مدتی بفهمید قسمت‌های واقعی آن حذف‌شده و برای همین آنچه را دیده و باور کرده‌اید واقعیت نداشته یا تمام واقعیت نیست.

 فرض کنید یک نفر از تاریخ دشمنی آمریکا علیه ایران کلیپی ساخته و صحنه اول آن همان تصاویر تسخیر سفارت آمریکا یا همان لانه جاسوسی باشد. کلیپ را تا امروز ادامه داده و جنگ تحمیلی، تحریم‌ها و بقیه نقشه‌های ریز و درشت آمریکایی را نشان دهد. آیا شما باور نمی‌کنید که این دشمنی مربوط به بعد از انقلاب است؟

 حالا کلیپ اصلی را ببینید، کلیپی که در آن نشان می‌دهد آمریکایی‌ها از همان زمانی که به دنبال اجرای اصل 4 ترومن سروکله‌شان در ایران پیدا شد، برای چپاول نقشه کشیده بودند. اصل4 ترومن اگرچه ظاهر لطیفی داشت ولی در باطن هم زمینه حضور آمریکا در ایران را فراهم کرد و هم کشور را به آن‌ها وابسته کرد. آقا هم گفتند که: «حتّى در آن سیاست‌هاى حمایتى‌شان؛ مثلاً فرض کنید اصل چهارم ترومن که به معناى کمک بود؛ امّا کمکِ با هدف دیگرى بود.»(95/6/1) این ماجرا مربوط به بعد از انقلاب نیست، حتی به سال 1332 و کودتای 28 مرداد هم نمی‌رسد…

 تا قبل از 28 مرداد هرچه بود آمریکایی‌ها حفظ ظاهر کرده و زیرپوستی اهدافشان را پیش می‌بردند. اما در ماجرای کودتای 28 مرداد، که آمریکایی‌ها دولت ملی ایران را با برنامه‌ریزی کودتا کنار زده و مهره‌های خودشان را چیدند، دیگر چیزی پنهان نبوده و واضح شد. دولت روی کار آمده کاملاً به آمریکا وابسته بود. آن‌ها بر نیروهای مسلح ما مسلط شده، بر چاه‌های نفت چنبره زدند و سیاست و فرهنگ کشور را تحت اختیار خود در آوردند. می‌بینید که چند پرده از کلیپ دشمنی آمریکا را دیدیم و هنوز به انقلاب اسلامی نرسیدیم.

 در سال‌های ریاست جمهوری آقا یک خبرنگار معروف آمریکایی با ایشان مصاحبه کرده و شروع اختلافات بین ایران و آمریکا را از ماجرای لانه‌ جاسوسی، مطرح کرده و می‌گوید: از وقتی‌که جوان‌هایتان رفتند سفارت را گرفتند بین ایران و آمریکا اختلاف شد. آقا در دیدارشان با دانشجویان و دانش‌آموزان تأکید کردند که: « این تحریف تاریخ است. اختلاف بین ملت ایران و آمریکا از 28 مرداد، حتی از قبل از 28 مرداد می‌رسد. البته 28 مرداد سال 32 به اوج رسید.»
98/8/12

 آقا می‌گویند: «همان ایام ملت ایران نسبت به آمریکا موضع قلبی و حقیقی گرفت ببینید؛ امام بزرگوار ما در سال 42 یعنی ده سال بعد از ماجرای کودتای 28 مرداد که این مبارزات اسلامی و مردمی شروع شده بود، گفتند که هیچ‌کس در دنیا، از مردم دنیا پیش ملت ایران منفورتر از رئیس‌جمهور آمریکا نیست.»
98/8/12

 آن موقع تا پیروزی انقلاب هنوز 15 سال دیگر باقی‌مانده و در پانزده سال بعد حضور آمریکایی‌ها و وابستگی رژیم پهلوی کار را به‌جایی رساند که طبق فرمایش رهبر انقلاب : «این انقلاب اساساً علیه آمریکا بود.»
98/8/12

انگار در سال‌های گذشته دست‌های پنهانی برای حذف این قسمت از کلیپ وارد عمل شده است. تاریخ دشمنی آمریکا با ایران یک‌فصل پررنگ قبل از انقلاب دارد. فصلی که آقا به آن اشاره‌کرده و می‌گویند: «آمریکا همیشه با ایران دشمنی کرده حتی در آن رژیم طاغوت.»
98/8/12

 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار
 @Nojavan_Khamenei

از اول علیه آمریکا

 برخی می‌خواهند وانمود کنند که ما دشمنی با آمریکا به خاطر تسخیر لانه جاسوسی است.

 آقا از این تحریف تاریخی پرده برمی‌دارند.

#فراموش_نمیکنیم

 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار
 @Nojavan_Khamenei

#ماجرا | شعاع نور

 اکنون رخدادهایی از خاطر من میگذرد که برای کسانی که با زندگی در سلّول تاریکِ در‌بسته و بی‌ارتباط با جهان خارج آشنا نباشند، عادّی و معمولی به نظر میرسد؛ امّا برای کسی که در چنین سلّولی زندانی شده، رخدادهایی مهم است و به خاطر اهمّیّتی که دارد، با روشنیِ تمام در حافظه باقی می‌مانَد؛ از آن جمله است تابش رشته‌ای از نور خورشید در داخل سلّول.

 یک روز، روشنیِ اندکی که توانسته بود از همه‌ی تیرگیها و غبارهای بالای روزنه‌ی سلّول بگذرد و به داخل سلّول نفوذ کند، توجّهم را جلب کرد. از شادی نتوانستم خودم را کنترل کنم. فریاد زدم: آهای… مژده … آفتاب… آفتاب…! چشمهای ما به این نوری که ما را با گستره‌ی فضای آزاد و رها پیوند میداد، دوخته شد. به مدّت نیم ساعت یا کمتر، همچنان با خوشحالی به آن نگاه می‌کردیم تا این که ناپدید شد. روز بعد این شعاع نور بیشتر شد و مدّت بیشتری دوام آورد. چند هفته وضع به همین منوال بود تا آن که خورشید در زاویه‌ای قرار گرفت که دیگر این عطیّه‌ی ناچیزش به ما نمیرسید!

یک روز با صدای گنجشکهایی که در بیرون سلّول جیک‌جیک می‌کردند، بیدار شدم. صدای شادی‌بخشی بود؛ نوید فرارسیدن فصل بهار را میداد و ما را با طبیعت آزاد و رهای آن سوی دیوارهای سلّول مرتبط میساخت. فهیمدیم که پشت سلّول درخت‌هایی هست. شاید هم تازه برگ کرده و شادی و سروری به فضا بخشیده بود که گنجشکها نغمه‌سرایی می‌کردند. تمامی این تصویرهای زیبا را صدای گنجشکها در ذهن ما ایجاد میکرد، لذا دل ما باز میشد و شعف و لذّتی در ما برمی‌انگیخت.

یکی دیگر از چیزهایی که از این زندان هنوز هم غالباً در خاطر من هست، صدای اذان صبح است که با صدایی بسیار ضعیف به گوش میرسید و قطعاً از راه دوری می‌آمد. امواج این اذان توانسته بود با استفاده از فرصت سکوت و آرامش شهر و هوای صاف سپیده‌دمان، به درون سلّول رخنه کند، تا گوش من با شوق تمام آن را دریافت نماید و لذّتی در جانم برانگیزد که هنوز هم هرگاه به یاد می‌آورم، برایم شعف‌انگیز است. به خاطر دوری فاصله، برخی کلمات به گوش نمیرسید؛ امّا هر روز هنگام سپیده‌دم، بدون استثنا منتظرش بودم و به آن گوش میسپردم.

بخشی از خاطرات دوران جوانی و مبارزات آقا به نقل از کتاب «خون دلی که لعل شد»

 رسانه اختصاصی نوجوانان سایت Khamenei.ir ?
 @Nojavan_khamenei

الگوی بی‌همتا

 یک الگوی بی‌همتای بیست و هشت ساله برای جوانان و نوجوانان

 به مناسبت شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام

 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار
 @Nojavan_Khamenei

#خواندنی | وصال جانان

روایتی از دیدار آقا با دانش‌آموزان و دانشجویان به مناسبت 13 آبان

سر می‌چرخانم سمت دختری که جلویم ایستاده و مهربانانه به من لبخند می‌زند. روی چادرش پیکسل بزرگی از یک شهید چسبانده. چهرۀ شهید را نمی‌شناسم. تا می‌آیم اسمش را بخوانم، دختر در صف جلو می‌رود تا بازرسی شود. مأمور بازرسی که چادرش را کنار می‌زند، روی روسری یک عقیق درشت یمنی می‌بیند. با تردید به عقیق درشت روی روسری دختر، نگاه می‌کند. دودل است. مافوقش را صدا می‌زند: «حاج‌خانم؟ این‌رو اشکال ندارِ ببرن داخل؟ چه بزرگِ!» دختر نوجوان رو به مافوق، با صدایی آرام و دل‌نشین می‌گوید: «حاج قاسم بهم داده‌». جا می‌خورم. سردار سلیمانی را می‌گوید؟

 بازرس از من نکته فهم تر است. کنایۀ ماجرا را می‌گیرد. به‌عکس شهید روی پیکسل اشاره می‌‌کند و از دختر می‌پرسد: «پدرتِ؟» چشم‌های آرام دختر، موج برمی‌دارد. نجیبانه می‌گوید: «بله». آن‌وقت است که نام «شهید مدافع حرم» را زیر عکس می‌خوانم و دلم چروک می‌شود.

 مأمور، دختر را با عقیق روی روسری‌اش به حسینیه راهنمایی می‌کند. آن چشم‌های مهربان آرام که حالا از اشک سرخ‌شده‌اند و با من خداحافظی می‌کنند، سخت در نظرم عزیز و نازنین می‌شوند؛ چشم‌هایی که بارها مردی بزرگ را تماشا کرده و دوست داشته‌اند تا این عشق را پس از او به مزاری در قطعۀ شهدا ببخشند…

 برای خواندن چندین روایت جذاب و #خواندنی دیگر از این دیدار به سایت یا #نرم_افزار_موبایلی نو+جوان مراجعه کنید ?

http://nojavan.khamenei.ir/showContent?ctyu=15102