فاطمیون
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
نقش ولایت پذیری در حادثه عاشورا
عاشورا را باید مکتبی بزرگ دانست که تمام تاریخ و همه انسانها به نوعی شاگرد آن هستند؛ درس‌هایی که در قالب این مکتب به نسل دیروز و امروز منتقل می‌شود، آنچنان وسیع و گسترده است که ابعاد مختلف زندگی بشر را در بر می‌گیرد، که به سادگی قابل تبیین نیست.
به عنوان نمونه، یکی از درس‌های بزرگ عاشورا که به مثابه دانشگاه انسان سازی است، درس ولایت پذیری است، چرا که کیفیت ولایت پذیری و ولایتمداری اصحاب امام حسین علیه السلام را که در هیچ دوره تاریخی نمی توان یافت. همچنان که ولایت گریزی بیشتر مردم دوران حضرت امام حسین (ع) نیز موضوعی مهم و قابل تامل است که از یکسو خیانت مستمر آنان به خاندان وحی، لکه ننگی بر دامان جامعه اسلامی بود.
از سوی دیگر عبرت و درس بزرگی برای جامعه امروز ماست تا اولاً جلوه‌ها و بسترهای ولایتمداری عاشورا را بشناسیم و بر اساس این شناخت، به بصیرت لازم برسیم چنان که شایسته یک مسلمان واقعی است در مقابل ولی زمان خویش عمل کنیم.
با دقت در مصداق‌های ولایت‌گریزی و شناخت عاقبت و سرنوشت ولایت گریزان، از زندگی آنان درس عبرت بگیریم تا مبادا در امتحان ولایتمداری این عصر، شرمسار و سرافکنده شویم و در مقابل ولی امر خویش همچون کوفیان عمل کنیم.
اوج مسئله ولایت‌پذیری در تاریخ اسلام حادثه کربلاست
شکی نیست که شهدای کربلا فدای ولی خدا شدند و قطعاً حماسه بی بدیل عاشورا بدون یاران اباعبدالله الحسین(ع) نمی توانست به این گونه زیبا و ماندگار در ذهن تاریخ ترسیم شود. با تامل در تاریخ اسلام درمی یابیم که اوج مسئله ولایت پذیری در تاریخ اسلام در حادثه کربلاست رخ داده است.
البته شاید گفته شود که امروز مثل آن روز جنگی در کار نیست که بتوان در مسیر کربلا حرکت کرد، اما شایسته است که نوع نگاه خود را به این مقوله تغییر دهیم.
باید بدانیم که اکنون دیگر شهادت مثل آن دوره در کار نیست، چرا که شرایط تغییر کرده، اما درسی که می توان و باید از عاشورا گرفت این است که آن طوری که شهدای کربلا ولایتمدار بودند، ما نیز ولایتمدار باشیم.
قاتلان امید
شنبه 98/03/25
قاتلان امید
رهبرانقلاب در دیدار اخیر اساتید: روی مسئله‌ی #امید تکیه میکنم. من خواهشم این است، اساتید معظّم و مکرّم، کاری کنید این #جوان امیدوار بشود. دشمن میخواهد یأس ایجاد کند. یک جریانی هم متأسفانه در داخل کمک میکند به دشمن. شما بایستید در مقابل این جریان خائن و خبیث و ایجاد امید کنید. 8/3/98
@Khamenei_ir
«راهبرد مقاومت» و پیام‌های یک دیدار دیپلماتیک
شنبه 98/03/25
#تببین_تحلیل | «راهبرد مقاومت» و پیام‌های یک دیدار دیپلماتیک
نگاهی تحلیلی به مواضع قاطعانه رهبر انقلاب در دیدار نخست‌وزیر ژاپن
دیدار رهبر انقلاب اسلامی و شینزو آبه نخست‌وزیر ژاپن در روز پنجشنبه 23 خرداد ماه 1398 و مواضع حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به‌سرعت به یکی از اخبار مهم دنیا تبدیل شد. سخنانی که چه از جهت محتوا و سوگیری و چه از نظر ادبیات و لحن، صراحتی خاص داشت. این سخنان رهبر انقلاب ضمن آنکه پاسخی قاطع به برخی اظهارات آمریکایی‌ها بود عملا خط بُطلانی نیز بر تحلیل‌ها و خبرسازی‌های انحرافی کشید.
اما این بیانات صریح و قاطعانه را در چارچوب کدام الگویِ تحلیلی می‌توان فهم و صورتبندی کرد؟ به‌بیان دیگر «منطقِ تحلیل» این موضع‌گیری قاطعانه چیست؟
در ادامه براساس نگاه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به مسئله‌ی درگیری و کشمکش جمهوری اسلامی ایران و دولت آمریکا به این سوال پاسخ می‌دهیم.
رهبر انقلاب، دشمن و پازل دشمنی را کاملا می‌شناسند و درست در نقطه‌ی مقابل، شکست این طراحی‌ها را هدف گرفته‌اند. آنچه در دیدار نخست‌وزیر ژاپن با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گذشت را باید در این چارچوب تحلیلی دید و فهم کرد. قاطعیت و صراحتی که در سخنان و مواضع رهبر انقلاب دیده می‌شود دقیقا براساس شناخت نقشه‌ی عملیاتی دشمن و راهکار درست و کارآمدِ مقابله با آن است. در مقابل دولتی زورگو، بی‌منطق و مستکبر چون آمریکا و شخصیتی چون «ترامپ» در رأس آن باید «پیام قدرت» از سوی ایران اسلامی ارسال شود و حتی «یک قدم» عقب‌نشینی در مقابل آمریکایی‌ها عملا بازی در زمین آنها و کمک به پیشرفت «راهبرد فشار» است. بنابراین باید قاطعانه موضع گرفت و در چارچوب راهبرد مقاومت امکان هیچگونه بهره‌برداری‌ای را به دشمن نداد.
متن کامل یادداشت را از پیوند زیر دنبال کنید ?
از بین برنده خوبی ها
جمعه 98/03/24
از بین برنده خوبی ها
اگر گذری به گذشته داشته باشیم، میتوانیم به راحتی این جمله را هضم کنیم: «در آخرالزمان، وضع مردم از هر لحاظ، با وضع مردم گذشته فرق میکند.» این تغییر، به خصوص در سنت ها و آداب و رسوم جلوه گری بیشتری دارد. در آخرالزمان می توان به راحتی دید که سنت ها و آداب و رسوم خوب مردم از بین می رود و به جای آن، پول گرایی، تجملات، شیوه های ناپسند اخلاقی و… جایگزین می شود.
پیامبر درباره آخرالزمان فرمودند: «زمانی بر مردم بیاید که شکم هایشان، خدایان آنها شود، و زنانشان قبله گاهشان، پولشان همان دینشان است، و کالاهای دنیوی را مایه شرف و اعتبار و ارزش خویش می دانند. ساختمان های مسجدهایشان آباد باشد، ولی دل هایشان از جهت هدایت خدا خراب می شود.»
بحارالانوار، جلد ٢٢، ص 45٣
می توان همه عناصر بالا را در توجه بیش از حد مردم و فزونی حرص آنها به مسائل دنیوی خلاصه کرد.
@Mahdaviat
نون تو جنگه!
جمعه 98/03/24
نون تو جنگه!
? انسان معمولا دوست دارد که با هزینه کم به سود زیاد برسد و بر همین مبنا همیشه به دنبال بهترین راه بوده است. در زمان حاکمیت مستقیم امپریالیسم، از اسلحه برای پاسداری از تجارت استفاده می‌شد. امپریالیسم، پس از تغییر روش خود، (که در پیام قبل گفته شد) نه تنها نیازی به چنین بودجه سنگینی نداشت، بلکه اسلحه را به پر مصرف‌ترین کالای تجاری تبدیل کرد و از این طریق ثروت هنگفتی بدست آورد.
? این تجاری شدن، باعث شد که صاحبان صنایع نظامی به یک قدرت تصمیم گیرنده خطرناک تبدیل شوند و بتوانند دولت هایی را که می‌خواهند، روی کار بیاورند و از این راه، بازار فروش اسلحه را همیشه گرم نگه دارند.
امروزه مخارج نظامی کشورهای جهان سوم، بسیار بالاست. مخصوصا کشورهایی که اختلافات مرزی دارند. و به این ترتیب جبهه مقابل حق، پول هنگفتی را به جیب می‌زند.
تجارت اسلحه، مترجم ابراهیم یونسی
@Mahdaviat
اسماعیلیه
جمعه 98/03/24
اسماعیلیه
? اسماعیلیه، به امامت شش امامِ اول شیعیانِ اثنی عشری معتقد بودند؛ اما پس از امام صادق، بزرگ ترین فرزند او اسماعیل، یا فرزند اسماعیل، محمد را به امامت پذیرفتند. ریشه پیدایش اسماعیلیه، شاید در این نکته باشد که اسماعیل فرزند ارشد امام صادق، مورد احترام آن حضرت بود؛ به همین دلیل برخی با خود فکر می‌کردند پس از امام صادق او به امامت خواهد رسید.
? اما اسماعیل در زمان حیات امام ششم، از دنیا رفت. پس از شهادت امام صادق، گروهی از اسماعیلیه، مرگ اسماعیل را در زمان آن حضرت انکار کرده و او را امامِ قائم دانستند که روزی رجعت خواهد کرد و جهان را پر از عدل و داد خواهد ساخت.
قرامطه (فرقه ای از اسماعیلیه) محمد بن اسماعیل را مهدی موعود می‌دانستند و عقیده داشتند که وی زنده است و در بلاد روم زندگی میکند. امام صادق در زمان حیات خود، تمام این فرقه ها را طرد و انکار کردند.
درسنامه مهدویت، جلد ١، ص ١٠٩ و ١١٠
@mahdaviat
