#یادداشت_هفته | استقامت رمز پیروزی

 امام حسین و امام سجاد علیهماالسلام چگونه با مجاهدت و مقاومت، موجب هدایت جامعه و غلبه بر دشمنان شدند؟

   استمرار حرکت در خط مستقیم

🔹 ائمه معصومین‌چگونه توانستند در برابر تحریف‌ها، جریان‌های فساد و دشمنی‌های طاغوت، به پیروزی و موفقیت برسند؟ نعمت بزرگ اسلام ناب و معارف دینی، چگونه نسل به نسل به دست ما رسیده است؟ پاسخ این است که «استقامت ائمه‌ى ما در مقابل آن جريانهاى فساد موجب اين شد كه امروز ما ميتوانيم اسلام حقيقى را پيدا كنيم. امروز نسلهاى مسلمان و نسلهاى بشرى ميتوانند چيزى به نام اسلام، به نام قرآن، به نام سنت پيغمبر در كتب پيدا كنند، اعم از كتب شيعه و حتى در كتب اهل تسنن.» ۱۳۶۴/۱/۲۳به ‌عبارت بهتر «اگر اين حركت مبارزه‌جويانه‌ى سرسخت ائمه در طول اين دويست و پنجاه سال نبود، بدانيد كه قلم به مزدها و زبان به مزدهاى دوران بنى‌اميه و بنى‌عباس اسلام را تدريجاً آنقدر عوض ميكردند و ميكردند كه بعد از گذشتن يكى دو قرن از اسلام هيچى باقى نمى‌ماند؛ يا قرآنى نمى‌ماند، يا قرآن تحريف‌شده‌اى ميماند.» ۱۳۶۴/۱/۲۳

  امام حسين(ع) مظهر بصيرت و استقامت

🔹 استقامت «یعنی آن خطّ مستقیمی را که انسان پیدا کرده، ادامه بدهد؛ نگذارد زاویه پیدا بشود.» ۱۴۰۱/۱۱/۲۶ «امام حسين مظهر بصيرت و استقامت است.» ۱۳۸۶/۱۰/۱۹ که البته منظور از «استقامت امام حسين در ميدان جنگ، كه شمشير بزند تا هفتاد و چند زخم به بدنش بنشيند، نيست… استقامت امام حسين در آنجاست كه مى‌بيند با كار او، بناست گلوى طفلى مثل على‌اصغر هم از تشنگى دريده شود… استقامت حسينى اين است كه وقتى هدف را شناخت و آن را تقويم كرد و فهميد كه چقدر عظمت دارد، براى آن ايستاد.»(آفتاب در مصاف، ص۵۱۴)

🔹 قطعا در حادثه عاشورا «اگر كس ديگرى غير از امام حسين بود، ميگفت: بالاخره من كه حاضر بودم جانم را بدهم، اما اينجا، در اين بيابان و با اين تشنگى، پاى يك بچّه‌ى شيرخوار، پاى بانويى مجلّل و… در ميان است. چطور بايستم‌؟!» (آفتاب در مصاف، ۵۱۴) در اینگونه حوادث «آن كسى پايش نمى‌لرزد كه اوّلاً در حدّ اعلى بصيرت داشته باشد و بفهمد چه كار بزرگى انجام مى‌دهد. ثانياً قدرت نفس داشته باشد و ضعفِ نفس نگيرد. اين دو خصوصيّت را امام حسين در كربلا نشان داد.» (۷۲سخن عاشورایی، ص ۱۵۵) به طور خلاصه «روح كار امام حسين اين بود كه حرف حق و راه حقّى را اجرا كند و در مقابلِ تمام قدرتهايى كه در اين راه دست به هم دادند، استقامت بورزد.» (آفتاب در مصاف، ص۱۱۱)

  بردباری و استقامت امام سجاددر طول ۳۵سال امامت

🔹 «آغاز امامت امام سجّاد، آغاز تحوّلى در تاریخ شیعه است. امام سجّاد نقطه‏ى عطفى در تاریخ تشیّع است. امام سجّاد سامان‏دهنده‏ى حزب نیرومند شیعیان است.» (حماسه امام سجاد، ص۱۲۷) دلیل این سخن آن است که اوضاع فرهنگی و اجتماعی دوران ایشان به شدت نامناسب‌تر از دوران امام حسین بود: «عامّه‏ى مردم دچار یک بى‏ایمانى و ضعف و اختلال اعتقادى شدید شده بودند. کار به جایى رسیده بود که حتّى بعضى از ایادى دستگاه خلافت، نبوّت را زیر سؤال میبردند.» (انسان۲۵۰ساله، ص ۱۸۱) خواص جامعه نیز «اغلب شخصیّت‌های بزرگ، سر در آخور تمنّیّات مادّی‌ای که به‌وسیله‌ی رجال حکومت برآورده میشد، داشتند.» ۱۳۶۵/۴/۲۸

🔹 در توصیف وضعیت دوران امام سجاد، امام صادق میفرمایند: «‌‌اِرتَدَّ النّاسُ بَعدَ الحُسَینِ اِلّا ثَلاثَة» (الإختصاص، ص۶۴) «بعد از واقعه‏‌ى کربلا و بعد از شهادت امام حسین همه‌‏ى مردم مرتد شدند؛ مرتد نه اینکه از دین برگشتند… نه، مرتد یعنى برگشته؛ از راه برگشتند… به‏ طرف دنیا رفتند.» (حماسه امام سجاد، ص ۹۳) اما در همین شرایط بسیار بد، امام سجاد با استقامت و خستگی ناپذیری خود چنان کاری کرد که «همين سه نفر را زياد كرد و گسترش داد و شيعه را مجدّداً متشكّل كرد و تحويل امام باقر داد.» (دو امام مجاهد، ص ۳۱۴) تا جایی که در ادامه همان روایت میفرماید «ثمّ إنّ النّاس لحقوا و كثروا؛ بعدها كم‌كم و تدريجاً مردم ملحق شدند و زياد شدند و زياد شدند و جمعيت شيعه سر و سامانى گرفت. بر اثر همين گفته‌هاى گرم امام چهارم كه مثل تازيانه‌اى بر دوش فكر و روح مردم نواخته ميشد… عدّه‌ى زيادترى شدند.» (همرزمان حسین، ص ۱۶۰)

 ادامه دارد…