#خواندنی | اولین‌ دیدار بعد از سردار

 حاشیه‌نگاری دیدار رهبر انقلاب با مردم قم، 18 دی‌ماه 1398

 اولین‌سخنرانی آقا بعد از شهادت حاج‌قاسم. همین کافی است که برای رسیدن به بیت رهبری تند و پرشتاب‌تر از همیشه قدم بردارم؛ مثل قمی‌هایی که گروه‌گروه در خیابان فلسطین به‌سرعت از کنارم رد می‌شوند تا هرچه‌زودتر خودشان را به در ورودی بیت برسانند. هرسال حوالی نوزدهم دی‌ماه، به مناسبت سالروز قیام بزرگ مردم قم در نوزدهم دی‌ماه 1356 که به انقلاب بهمن 57 منتهی شد، مردم این شهر با آقا دیدار می‌کنند. مثل همسایگان حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها، دل توی دلم نیست که آقا را ببینم. دل توی دلمان نیست که آقا را ببینیم.

 آن‌طرف‌تر، یکی از مسئولین با بی‌سیم مشغول استعلام است و مقابلش پیرزنی ایستاده که اصرار دارد کفن‌پوش به دیدار آقا بیاید و پارچه سفید بلندی را به نماد کفن روی دست گرفته. کفش‌های کتانی‌اش توجهم را به خودش جلب می‌کند. چین‌های صورتش آن‌قدر عمیق و متعددند که می‌گویند دست کم باید در دهه ششم زندگی‌اش باشد، اما چشمان تیز و درخشانی دارد که صورتش را نمکین و جوان کرده.

 مسئول بازرسی هم مثل من، توجهش به او جلب شده: «خوش اومدین! کارت ویژه هم که دارین حاج‌خانوم!» پیرزن نخودی می‌خندد: «ها که دارم! من سرباز خامنه‌ایم» و وارد حیاط بیت می‌شود، پارچه سفیدش را هم می‌برد سمت امانات. زنی که پشت سر او در صف ایستاده، چفیه توی دستش را باز می‌کند تا مدارکش را از آن بیرون بیاورد. به یاد روزهای جنگ می‌افتم و چفیه‌ای که همیشه گره‌گشا بود. از کنارم که رد می‌شود، می‌گوید: «حاج‌خانوم رو دیدی؟ هرسال میاد دیدار. مادر شهیده. ورزشکار هم هست!»

 برای خواندن متن کامل به سایت یا #نرم_افزار_موبایلی نو+جوان مراجعه کنید ?

http://nojavan.khamenei.ir/showContent?ctyu=15989