فاطمیون
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
#راه_نما | حالا که مدرسه نمیرویم بیشتر از همیشه خودمان مسئول کارهایمان شدهایم، همیشه برنامهریزی میکنم ولی بعد از مدتی دوباره همان حالت قبل میشود. چگونه برنامه بریزم که بهتر به آن عمل کنم؟
چه حرف قشنگی زدی… این روزها بیشتر از همیشه مسئول کار و برنامههایمان شدهایم…. کرونا با همه رنجی که با خودش آورد ولی خوبیهایی هم برایمان داشته است. یکی همین که شما گفتی. یعنی تمرین مسئولیت. این که هر روز باید غافل نبودن و برنامه داشتن را تمرین کنیم.
حالا چه کنیم که بهتر به برنامههایمان عمل کنیم؟! اول اینکه برنامه باید مال خودمان باشد. یعنی برطبق ویژگیها و عادات و توان خودمان برنامهریزی کنیم. مثلا اگر عادت نداریم شبها تا دیروقت درس بخوانیم و صبحها سرحالتر هستیم نباید برای آخر شبها برنامهریزی درسی داشته باشیم.
اگر هم فکر میکنیم لازم است تغییری در سبک زندگی و عاداتمان بدهیم این تغییرات باید خیلی خیلی آرام به برنامه اضافه شود. مثلا اگر میخواهیم صبحها زودتر از خواب بیدارشویم هر هفته فقط یک ربع زودتر بیدارشویم تا بدنمان هم با این تغییرات هماهنگ شود.
دوم اینکه چون ما انسانها ابعاد مختلفی در وجودمان داریم، برنامهریزیها هم نباید تک بعدی باشد… باید هم درس باشد، هم عبادت باشد، هم تفریح باشد. هم ارتباط با والدین و دوستان باشد و…
سوم اینکه خیلی طولانی مدت برنامهریزی نکنیم. چون در این صورت با یک روز عقب افتادن از برنامه کل هفته یا ماه را از دست دادهایم… پس بهتر است در عین حال که اهداف بلند مدت را در ذهن داریم، برنامهها روزانه باشد یعنی هرشب قبل از خواب برای روز بعد برنامهریزی کنیم.
چهارم اینکه برنامه میتواند به جای ساعتمحور بودن، عملمحور باشد…..یعنی اینکه هرشب کارهای ریز و درشتی که قرار است فردا انجام دهیم را یادداشت کنیم و روز بعد سعی کنیم در ساعات مختلف کارهایمان را انجام دهیم به این ترتیب هم استرس کمتری داریم هم بر اساس شرایط و رغبتهایمان عمل میکنیم.
پنجم اینکه هر روز قبل از برنامهریزی و نوشتن کارهای فردا، چند دقیقهای برنامه روز قبل را ارزیابی کنیم. ببینیم چند تا از کارها تیک خورده و انجام شده است. دلیل انجام نشدهها چه بوده است. اگر برنامه خارج از توان واقعی ما باشد بعد از دو سه روز ارزیابی متوجه اشکال کار میشویم. مزیت دیگر این ارزیابی این است که حتی میتوانیم خودمان را تشویق یا تنبیه هم بکنیم.
در آخر هم بیا یک وقتهایی با خودمان مدارا کنیم. بالاخره به قول خودت ما عادت نداشتهایم به این سبک زندگی که خودمان مسئول کار و برنامههایمان باشیم پس گاهی ممکن است کسل شویم، دلمان بگیرد، حوصلهمان سر برود و برنامهها کامل انجام نشوند. اگر در این موقعیتها مدام خودمان را سرزنش کنیم و کلافه شویم، انگیزه تلاش دوباره را هم از دست میدهیم. پس بیا در چنین موقعیتهایی کمی با خودمان مهربانتر باشیم.
مسائل نوجوانی شما برای نو+جوان مهم است، مشاوران در بخش #راه_نما به سوالات منتخب شما که از طریق @alo_nojavan برای ما بفرستید پاسخ میدهند و راهنماییتان میکنند
نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار
@Nojavan_khamenei
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رخشاني زابل در 1399/10/05 ساعت 10:04:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |