​ #گزارش_هفته | رفوزگی ورسوایی مدعیان‌حقوق‌بشر

 آخرین صفحه از پرونده کشورهای غربی، آمریکا و اروپا در وقایع اخیر غزه‌چگونه ورق میخورد؟

🔹 یک مستطیل جغرافیایی از شمال به جنوب به طول ۴۰کیلومتر و عرض ۶ تا ۱۰ کیلومتر. مستطیلی که با جای‌دادن حدود ۱.۹میلیون نفر جمعیت، جزء ۳ نقطۀ پرتراکم جمعیتی در دنیاست. جایی از این کره زمین که بیش از هفتاد‌سال در آتش اشغالگری نژادپرستان صهیونیست می‌سوزد وسنگ‌محکی برای ملتها وکشورهای مختلف شده و تک‌به‌تک شعارهای حقوق بشری غرب، حالا در آن در حال محک خوردن است تا عیار آن مشخص شود. مرور پرونده نهادهای مسوول بین المللی و اکثر کشورها و سیاستمداران در سالهای گذشته نشان از ضعف و سستی در حمایت از مظلومان فلسطینی و حقوق بشر میباشد و امروز غزه، جایی برای راستی‌آزمایی شعارها و ادعاهایی است که غرب همواره از آنها به‌عنوان اهرم سیاسی استفاده کرده تا به دیگر جوامع غیرغربی که همراه سیاست‌های غربی نیستند فشار وارد کند.

🔹 دموکراسی موردپسند مردم یا غرب؟!

برآمدن حماس در منطقه نوار غزه پیش و بیش از هر چیزی به خواست و انتخاب مردم روی داد. جنبش مقاومت اسلامی فلسطین در انتخابات سال ۲۰۰۶ موفق شد اکثریت مجلس فلسطین (مرکب از دو منطقه نوار غزه و کرانۀ باختری) را کسب کند. در ادامه هم به‌مانند همۀ ساختارهای پارلمانی دنیا، مقرر شد ادارۀ اجرایی دولت توسط حماس صورت بگیرد. نقطۀ آغاز اختلافات مجامع بین‌المللی و غرب و دولت‌های مدعی حامی دموکراسی و انتخاب مردم فلسطین از همین‌جا تشدید شد. حماس هرچند با رأی و انتخاب مردم فلسطین روی کارآمد اما در ادامه در محاصرۀ اقتصادی اتحادیه اروپا و امریکا  و سایر دولت‌های همسو با سیاست‌های غرب قرار گرفت.

آمریکا و اتحادیه اروپا در ادامه اما کمک‌های خود را به فلسطین قطع کردند. حماس هرچند در چارچوب رقابت‌های مردم‌سالار و با انتخاب و رای مستقیم مردم سرزمین فلسطین بر سرکار آمده و در چارچوب قواعد دموکراسی و مردم‌سالاری به مسند قدرت رسیده بود؛ اما از دید غرب و امریکا، اینها کافی نبود. دموکراسی، رای، نظر و انتخاب مردم از دید غرب وقتی ارزشمند است که به پیروزی جریان‌های متمایل به سیاست‌های غرب بینجامد و هر نتیجه‌ای جز این باید حذف شده و به حاشیه رانده شود و برای حماس هم همین اتفاق افتاد. پیروزی انتخابات پارلمانی فلسطین از جانب اتحادیه اروپا و امریکا مورد پذیرش قرار نگرفت. دموکراسی برای غرب فقط ابزار و بهانه است برای رسیدن به نتیجه مدنظر آنها!

🔹 مداخلۀ بشردوستانه فقط در جهت منافع ما!

افکار عمومی هنوز از یاد نبرده است که کارتل رسانه‌ای غرب و بازوی رسانه‌ای ناتو در مواردی همچون حمله به عراق و حتی حملات گاه‌وبیگاه ارتش امریکا به سوریه به بهانۀ مبارزه با سلاح‌های شیمیایی و کشتارجمعی، چگونه پشت شعارهای حقوق بشر، تأمین امنیت جهانی و صلح برای بشریت، پنهان شد. اولی شاید در سال‌های دورتر بود؛ اما دومی هنوز به یک دهه هم نرسیده. زمانی که ناوگان موشک‌های دوربرد امریکایی به بهانۀ آنچه که احتمال ایجاد زرادخانۀ شیمیایی عنوان می‌شد اهداف متعددی را در خاک سوریه هدف قرار دادند.حمله نظامی ناتو به کشور لیبی که طبق قطعنامه  ۱۹۷۳ شورای امنیت سازمان ملل صورت گرفت باهدف و شعار «مداخلۀ پیش‌دستانۀ بشردوستانه» صورت گرفت. در تصویری که امپراطوری رسانه‌ای غرب ساخته بود، تهاجم به خاک یک کشور در شمال آفریقا و در جنوب دریای مدیترانه، حمایت از مردم لیبی در برابر کشتار و حملۀ هولناک، تلقی می‌شد! این عملیات شامل سه بخش تحریم و ممنوعیت تسلیحات، اجرای منطقه پروازممنوع و اقدام برای حفاظت از غیرنظامیان بود. در ۱۹ مارس ۲۰۱۱ میلادی، عملیات نظامی با شلیک بیش از ۱۱۰ موشک کروز توسط آمریکا و انگلستان آغاز شد. نیروی هوایی فرانسه و نیروی هوایی انگلستان وظیفه پرواز بر تمام نقاط لیبی را داشتند. نیروی دریایی انگلیس نیز محاصره دریایی را شروع نمود. حمله هوایی علیه تانک‌های ارتش لیبی اولین‌بار توسط نیروی هوایی فرانسه انجام شد. داستان سوءاستفاده ناتو و کشورهای غربی از واژگان انسانی و حملات تهاجمی و تحت‌فشار قراردادن کشورهای دیگر و دست‌اندازی به خاک کشورها، البته در شکل‌های مختلف در طول این سال‌ها تکرار شده است و هم اکنون نیز در اوکراین نیز به شکل دیگری، منافع کارخانه‌های اسلحه‌سازی آمریکایی در حال تأمین است!

 ادامه دارد…