فاطمیون
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
زندگی روشن
مصاحبهی «ریحانه» با سرکار خانم فاطمه بلوری کاشانی
دربارهی سبک زندگی شهید مصطفی احمدی روشن
یکی از خواستههای رهبر انقلاب از جوانان، به خصوص در سالهای اخیر، مطالعه #سبک_زندگی_شهدا بوده.
برای نمونه ایشان در دیدار با اعضای یکی از ستادهای کنگره شهدا فرمودهاند: «ما در بیان زندگینامهی شهیدان سعی کنیم سبک زندگی اینها را تبیین کنیم… این شهیدی که شما از یاد او و فداکاری او و شهادت او در میدان جنگ به هیجان میآیید، در داخل زندگی خانوادگی چهجوری مشی میکرده، در محیط عادی زندگی چهجوری عمل میکرده؟» 1395/07/05
به همین خاطر ریحانه در تلاش است تا سبک زندگی شهدا را در محیط خانه و خانواده، از زبان همسران شهدا بازگو کند. این بار به سراغ سرکار خانم فاطمه بلوری کاشانی رفتیم تا برای ما از سبک زندگی شهید مصطفی احمدی روشن بگوید.
آنچه در ادامه میخوانید، بخش اول این پرسش و پاسخ است:
زندگی روشن
مصاحبهی «ریحانه» با سرکار خانم فاطمه بلوری کاشانی
دربارهی سبک زندگی شهید مصطفی احمدی روشن
⁉️ «ریحانه»: سبک زندگی شهید بزرگوار در محیط خانه و خانواده چگونه بوده؟ لطفا در اینباره توضیح بفرمایید.
همسر شهید احمدی روشن: در مورد زندگی شخصی شهید احمدی روشن چند نکته را میتوانم بگویم. شهید احمدی روشن چند ویژگی خیلی برجسته داشتند؛ آدم بسیار شوخ و پرانرژی و خندانی بودند، این روحیه را در محل کار و منزل هم داشتند. در طول زندگی مشترکم با شهید، شاید فقط یک یا دو بار متوجه سختی کار ایشان شدم؛ آن هم از در فکر فرو رفتن ایشان متوجه میشدم که شاید مشکلی وجود دارد. این در حالی بود که استرس، سختی و فشار کاری بسیار بالایی در محل کار ایشان وجود داشت.
ایشان هیچوقت مشکلات را وارد منزل نمیکردند. فرض بفرمایید زمانی که تعداد زیادی از دستگاههای سانتریفیوژ در اثر ویروس استاکسنت از بین رفته بود، من به عنوان همسر ایشان، اصلا متوجه چنین مشکلی نشدم و تازه بعد از شهادتشان متوجه شدم که چه بحران و استرس زیادی به ایشان و مجموعهی کاریشان وارد شده بود. در منزل رفتارشان با بنده، فرزندشان، پدر و مادرشان و هر کسی که با ایشان تعامل داشت، خیلی شاد بود. به قول یکی از دوستانشان، ایشان وارد هر جمعی که میشدند، شادی را با خودشان میآوردند.
آدم بسیار مهربانی بودند. هر وقت فقیر یا کسی را که مشکلی دارد میدیدند، مینشستند گریه میکردند و بسیار متأثر میشدند. اما در محیط کار، روحیهای بسیار قَدَر، محکم و راسخ داشتند. میتوان گفت تمام شهدا اینگونه هستند؛ جمع اضداد هستند.
ایشان همچنین توجه ویژهای به خانواده داشتند. حتی وقتی در ساعتهای پایانی شب به منزل میآمدند، باز هم حاضر بودند که من و پسرشان را به گردش ببرند. بعضی جمعهها هم که ایشان در منزل بودند، من واقعا این حس را داشتم که ایشان سعی میکردند این کمبود حضور را جبران کنند.
رابطهشان با همسر، فرزند، پدر و مادر، هر کدام در نوع خود عالی بود. مسائل را اصلا با همدیگر قاطی نمیکردند. احترام زیادی به همسر و پدر و مادرشان میگذاشتند و میتوانم بگویم که یک مرد تمامعیار و کامل در محیط خانواده بودند.
ادامه دارد…
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رخشاني زابل در 1397/11/09 ساعت 11:01:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |