فاطمیون
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
ادامه #یادداشت_هفته
🔹 جوانی که روزهای نوجوانی را در مسجد و پایگاه بسیج محل گذرانده و حالا هم تمام فکر و ذکرش، بچههای محل و رشد فکری و فرهنگی آنهاست، بیتابتر از آن بود که باب جهاد و شهادتی را که به رویش باز شده را از فکر و خیال بیرون کند. به هر دری زد تا بلکه بتواند با اسم و نام رسمی اعزام شود و شد. با همه اینها اما خدمت در بخشهای پشتیبانی و لجستیکی جبهه مقاومت برایش رضایتبخش نبود و در اعزامهای بعدی سعی کرد خودش را به خط مقدم نبرد برساند.
🔻 بهم زدن نقشه استکبار با نسل سومیها
🔹 ظاهراً موانع و بهانه ها برای توقف و نرفتن مصطفی کامل بود، اما او کسی نبود که به راحتی تن به این مسئله بدهد. در نهایت و با لطایف الحیلی با هویت یک رزمنده افغانستانی خودش را به سوریه رساند و در نهایت هم با فداکاری و رشادتها و با پشتکاری که از خود نشان داد، در تیپ فاتحِ رزمندگان افغانستانیِ مدافع حرم موسوم به «فاطمیون» مسئولیت گرفت و بازوی مدیریتی شهید حاج قاسم سلیمانی در بخشی از جبهه مقاومت شد.روزهای عجیبی بود. فرمانده بلندآوازه مقاومت که روزهای گرم و سرد دفاع مقدس را چشیده بود حالا به کمک جوانان دهه هفتادی و شصتی که در روزهای دفاع مقدس، دوران نوزادی و طفولیتشان را میگذراندند یا به دنیا نیامده بودند، مشغول بر هم زدن نقشههای اردوگاه استعمار و استکبار بود. از قضا موفق هم بودند. سپاه سلیمانی در قامت مأمور مکلف شده اردوگاه انقلاب اسلامی در جبهه مقاومت، پر از جوانانی بود که طبق محاسبات دو دهه قبل دشمن باید الان مامور به استحاله جمهوری اسلامی میبودند اما قضیه عکس شده بود. مصطفی و امثال مصطفی و نسل او در عین بعضی تفاوتها اما همان شخصیتی را پیدا کرده بودند که بسیجیان در دهه ۶۰ در جبهههای جنگ داشتند؛ با این تفاوت که برخلاف آنها که در مرزهای جغرافیای سیاسی ایران با دشمن بعثی میجنگیدند، اینها در سرزمینهایی چند هزار کیلومتر دورتر از مرزهای رسمی کشور میجنگیدند. این رویش نسل جدید انقلابی البته در فضایی بود که دشمن همه توان خویش را برای تهاجم فرهنگی و فراموشی ارزشهای دفاع مقدس به راه انداخته بود: «یک حرکت وسیع فرهنگی علیه کشور ما در دههی ۷۰ شروع شد؛ حالا شما نگاه کنید؛ متولّدین دههی ۷۰، امروز دارند میروند بهعنوان مدافع حرم جان میدهند، سر میدهند و نیرو میدهند؛ نعششان برمیگردد! چه کسی این را حدس میزد؟ در همان دورانی که آن تهاجم وسیع فرهنگی بود، این گلها در بوستان جمهوری اسلامی شکفته شدند، این نهالها روییدند، حججیها درست شدند.» ۱۳۹۷/۵/۲۲
🔹 بسیجیان خمینی در مدافعان حرم بازتولید شده بودند با این تفاوت که دیگر نه پشت دروازههای خرمشهر و آبادان و قصر شیرین بلکه در پشت مرزهای فلسطین اشغالی میجنگیدند. انقلاب اسلامی برخلاف همه طراحیها و زمینهسازیها نهتنها متوقف نشده که در عین همه مشکلات و موانع پیش رفته بود. حالا بهتر میتوان راه و افق روشنی را دید که حضرت آیتالله خامنهای مدام نوید آن را میدهند: «جوان ایرانی، مورد کینهی دشمنان است… از اوّل انقلاب تا امروز جوانها بودند که کارهای بزرگ را در جبهههای مختلف، میدانهای مختلف، به عهده گرفتند و پیش بردند…در همین زمان معاصر شما، شهید حججی، مصطفی صدرزاده، آرمان علیوردی، روحالله عجمیان. اینها برجستهاند، نقطههای واقعاً برجستهاند. هزارها، دهها هزار، صدها هزار جوانِ ایرانیِ مسئولیّتشناس امروز وجود دارند؛ اینها موتور حرکتند، اینها موتور پیشران حرکت کشور و حرکت نظامند.» ۱۴۰۲/۱/۲۹
منتشرشده در شماره جدید نشریه خط حزبالله
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رخشاني زابل در 1402/05/13 ساعت 04:57:00 ب.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |