مذاکره و فشار!

#خواندنی

جنگیدن ترفندهایی دارد و شناختن راهبردها و تاکتیک‌های دشمن از مهم‌ترین این ترفندها هستند. وقتی ندانیم سنگر و تجهیزاتش را کجا چیده، جنگیدن تقریبا بی‌فایده است. آقا گاهی به همین ترفندها اشاره کرده، نقشه دشمن را رو کرده و خیالات آن‌ها را پنبه می‌کنند.

صحبت‌های ایشان در دیدار با اساتید دانشگاه از همان نقشه‌هایی‌ست که نشان می‌دهد دشمن در جنگ سیاسی و اقتصادی فعلی دقیقا در کدام مناطق دارد انرژی، توان و تجهیزاتش را می‌چیند. آقا می‌گویند:

«آمریکایی‌ها فشار می‌آورند تا طرف را خسته کنند؛ وقتی احساس کردند طرف خسته شده و حالا ممکن است قبول بکند، می‌گویند خیلی خب، بیایید مذاکره کنیم؛ این مذاکره مکمّل آن فشار است.

 ساده‌لوحانه است اگرتصور کنیم تحریم‌های اقتصادی، جوسازی‌های رسانه‌ای و از آن طرف چراغ سبز مذاکره ربطی به هم نداشته و راه‌حل‌های کاملا جدایی هستند مذاکره بخشی از پازل فشار است. مذاکره را می‌گذارند تا آنچه در دوران فشار کاشته‌اند برداشت کنند، نه آنکه حرف جدیدی ارائه کنند.»

ببین رفیق! فکر کن قرار باشد یک نفر مقصد خاصی داشته و در مسیری طولانی حرکت کند تا به هدفش برسد، اگر چه جهت کلی حرکتش یکی‌ست ولی ممکن است یک جاهایی از مسیر سریع‌تر و جایی دیگر سرعتش را کم کند، بعضی شهرها توقف کند، در مسیرهای طولانی ممکن است حتی وسیله نقلیه‌ش را تغییر دهد(این‌کارها تاکتیک‌های او هستند که مقطی بوده و افق زمانی که برایشان دارد کوتاه‌تر است). تاکتیک‌ها را به کار می‌گیرد تا با کمترین خسارت و بیشترین دستاورد به مقصد اصلی برسد.

 حالا وقتی آقا می‌گویند فشار راهبرد دشمن و مذاکره تاکتیک آنهاست به خوبی متوجه می‌شویم که قضیه دقیقا چیست.
اگر بنا باشد تنها بخشی از نقشه یعنی مذاکره را دیده و باور کنیم، جنگ هوشمندانه‌ای نداشتیم. آقا هم فرمودند:

«اگر فریب دعوت به مذاکره را خورد، با خودش گفت «خب حالا که این می‌گوید بیاییم مذاکره کنیم، پس احتیاجی به این نیست که من از اهرم‌های فشاری که در اختیارم هست استفاده کنم، چه لزومی دارد؟ مذاکره می‌کنیم»؛ اگر این فریب را خورد، لغزیده و رفته؛ یعنی باخت قطعی است.»

 نو+جوان؛ انرژی امید ابتکار
 @Nojavan_khamenei