فاطمیون
یاس بوی حوض کوثر می دهد عطر اخلاق پیمبر می دهد ....
می گما!
سه ماه تعطیلی کنارمان نشسته، دستش را روی شانه ما گذاشته و درحالی‌که به افق خیره شده، دارد می‌پرسد: حاضری؟ برویم؟ بله که حاضریم.
اصلا کی برای خواب و استراحت حاضر نیست؟ اما اگر با این روال پیش برویم بعد از تعطیلات با زخم بستر و یا کلی اضافه وزن باید سال تحصیلی را شروع کنیم. پس چه کار کنیم که علاوه بر استراحت، یک نمره درخشان هم در کارنامه تابستان داشته باشیم و وقتی با وجدان‌مان تنها شدیم بگوییم عجب نوجوان فعال و باحالی هستم من!
پایه‌هستید که با هم به کارکردن در تابستان فکر کنیم؟ به اینکه مثلا برویم وردست آرایشگر محله‌مان یا مثلا برای بچه‌های محله در مسجد کلاس قرآن بگذاریم یا خیاطی یاد بگیریم. اصلا چه می‌شود دنبال یک کارگاه تولیدی بگردیم؟ مزه گرفتن اولین حقوقی که حاصل دسترنج خودمان است همیشه زیر زبان‌مان خواهد ماند و هیچ نان سنگکی از نانی که با پول خودمان خریده‌ایم لذیدتر نخواهد بود.
اما کارکردن سختی‌هایی دارد، کمتر بخوابیم، کمتر گوشی دست بگیریم، و اصلا چه طور خانواده را راضی کنیم؟ اگر دوستان‌مان ما را سرکار ببینند و آبرویمان نمی‌رود؟ به نظر شما کارکردن در تابستان برای ما که هنوز نوجوانیم، فایده‌ای دارد؟ چه کارهایی به ذهنتان می‌رسد؟ نظر شما راجع به کارکردن در تابستان چیست؟
نظرات خود را از طریق @alo_nojavan با ما در میان بگذارید
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط رخشاني زابل در 1398/04/13 ساعت 01:54:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید