#کتاب_ماه | #همرزمان_حسین علیه‌السلام

 سوال پنجم | آیا ائمه رهبرانی گوشه نشین بودند؟

 شما هم احتمالا موافقید که وقتی مسئولیتی به ما داده می‌شود ولی امکان انجام دادن آن وجود ندارد و یا به هر دلیلی نمی‌توانیم آن را انجام دهیم، می‌گوییم خب، ما نتوانستیم دیگر؛ خدا هم که بیشتر از امکان و توان قدرت ما چیزی نخواسته است لذا با خیالی راحت‌تر از قبل کنار می‌کشیم، کسی هم بخواهد اعتراضی بکند جوابش این است که شرایط فراهم نبود.

اما در مورد امامان معصوم قضیه چه طور است؟ اگر چنان چه شرایط طوری نبود تا مسئولیتی که خدا بر عهده‌شان گذاشته انجام دهند، باید چه کنند؟ مثلا اگر چنانچه قدرت‌های زمان اجازه ندادند که امام به تفسیر و تدوین مکتب بپردازد، آیا تکلیف از دوش او برداشته شده است؟ وظیفه امام در چنین موقعیتی چیست؟ همین طور اگر چنانچه در پیش‌برد جامعه اسلامی، امکان از امام گرفته و دست او از کار کوتاه شد اینجا وظیفه‌اش چیست؟

 آیا یک گوشه نشسته و می‌گویند خب خدای متعال به ما گفته بود که شما به عنوان رهبر، مردم را هدایت کنید و جامعه اسلامی را به طرف رشد و تعالی و کمال بکشانید؛ اما حالا که ما کاری دستمان نیست، پس بنشینیم کنار.

 اگر بنا باشد جواب بله یا خیر بدهیم احتمالا می‌دانیم که ائمه مثل بعضی از ما رفتار نکرده و کوتاه نیامدند، اما جواب دقیق و کامل سوال را باید در کتاب همرزمان حسین علیه السلام پیدا کنیم. شما کتاب را تا کجا خوانده‌اید؟

 نوجوان، انرژی امید ابتکار
 @Nojavan_Khamenei