​ #سرخط_دیدار | مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار کارگران ۱۴۰۲/۰۲/۰۹

درباره قدر و ارزش کارگر

🔻از اهمّیّت کار میشود اهمّیّت کارگر را فهمید.

کار، حیات جامعه و ستون فقرات زندگی مردم است.

🔹غذائی که میخوریم، 

🔹لباسی که میپوشیم، 

🔹امکاناتی که از آن در زندگی استفاده میکنیم، 

🔺همه‌ی اینها ناشی از کار است.

اگر در جامعه کار وجود نداشته باشد، همه‌ی سرمایه‌های ملّی راکد میماند.

درباره اهمیت تولید کار

تولید کار از جنبه‌های مختلف مهم است: 

1-کشور به کار احتیاج دارد، 

2-فرد کارگر به کار احتیاج دارد برای خاطر اینکه زندگی‌اش را اداره کند؛ 

3-فرد کارگر یک احتیاج معنوی و روحی به کار دارد.

4-کار مانع فساد میشود. خیلی از این فسادها بر اثر بیکاری است.

درباره لزوم ارتباط مستقیم بین درآمد و کار

درآمد بایستی ناشی از سعی باشد.

ما باید فرهنگ ثروت بادآورده را در کشور متوقّف کنیم.

اگر با فساد مبارزه کردیم، در این فرهنگ پیشروی خواهیم کرد.

اگر یک مسئولی جرئت مقابله‌ی با مفسد داخلی را نداشته باشد، به طریق اولیٰ جرئت مبارزه‌ی با زورگوی خارجی را نخواهد داشت.

درباره وظایف در قبال کارگران

تلاش برای ارتقاء زندگی و رفاه کارگر

اگر تلاش شد تا زندگی کارگر ارتقاء پیدا بکند، وضع کشور ارتقاء پیدا خواهد کرد

*این هزینه نیست، این سرمایه‌گذاری است. 

این را همه بدانند؛ 

هم مسئولین بدانند، 

هم خود کارفرمایان و سرمایه‌گذاران و کارآفرینان

بخش مهمّی از رشد تولید مربوط به کارگرها است.

تأمین سهم عادلانه کارگر از درامد کار

سهم کارگر به ‌عنوان سرمایه‌ی انسانی، در ایجاد ارزش برای محصول کار، باید مورد توجّه قرار بگیرد.

اگر میخواهیم سهم کارگر از ایجاد ارزش بالا برود، بایستی: 

برای آموزش و مهارت‌آموزی و تجربه‌آموزی کارگر برنامه‌ریزی کنیم

این معنایش این نیست که ما بخواهیم در مقابل سرمایه‌گذار و مانند اینها جبهه درست کنیم.

آن چیزی که میتواند این سهم عادلانه را تأمین کند، وجود انصاف است؛ فضای انصاف.

بالا بردن زمینه‌‌ی ارتقاء توانایی‌های کارگر یک وظیفه است.

اگر چنانچه میخواهید به کارگر ظلم نشود، بایستی: 

🔹وسایل و زمینه‌ی ارتقاء مهارت او را فراهم کنید؛ 

🔸مسئله‌ی بیمه‌ را تأمین کنید، 

🔹مسئله‌ی بهداشت را، 

🔸مسئله‌ی سلامت خانوادگی را، 

🔹مسئله‌ی امنیّت شغلی را تأمین کنید.

درباره وفاداری جامعه کارگری به انقلاب و نظام

خود این چهارده هزار شهید در واقع چهارده هزار پرچم افتخار است در دست کارگران.

به نظر من مهم‌ترین نشانه‌ی وفاداریِ جامعه‌ی کارگری به نظام، رفتار آنها در این چند دهه بوده:

در اوّل انقلاب، تلاشهای گروهکها بود

بعد، بتدریج، بحث گروهکها به کنار رفت، عمدتاً بدخواهان خارجی در این قضیّه وارد شدند، تا امروز هم ادامه دارد

اقدام کردند برای اینکه بتوانند جامعه‌ی کارگری را در مقابل نظام قرار بدهند، با شعارهای سطحی و غیر واقعی.

*اینکه جامعه‌ی کارگری تحت تأثیر این‌همه تبلیغات تلویزیونی و رادیویی و فضای مجازی و مانند اینها قرار نگیرد، 

*کاری که آنها میخواهند انجام ندهد و 

*بداند که چه کار دارد میکند، 

این به نظر من جهاد بزرگ جامعه‌ی کارگری است

البتّه یک اعتراضهایی در محیط کارگری وجود داشته، بعضی از این اعتراضات تا آنجایی که حالا بنده خبر دارم، اعتراضهای به‌جایی بوده؛ 

اعتراض به تأخیر حقوق، اعتراض به واگذاری غلط.

این کمک به دولت است، این کمک به نظام است، این آگاه کردن نظام است.

منتها در همین قضایا جامعه‌ی کارگری با دشمن مرزبندی کردند

[گفتند] به این کار اعتراض داریم، امّا از دشمن هم بیزاریم، با نظام هم رفیقیم، همراهیم. 

حرکت کارگری این است.

درباره مسئله ایجاد کار

دو دسته جوان داریم که باید برای اینها فکر جدّی بشود:

 جوانهای تحصیل‌کرده‌ی بیکار

یک فکری برای اینها باید بشود؛ اینها سرمایه‌های کشورند، نباید معطّل بمانند.

جوانهایی که نه دنبال تحصیلند، نه دنبال کارند

ما تعداد قابل توجّهی جوانِ این‌جوری داریم؛ این هم جوان است، این هم سرمایه است، نبایستی از دست برود.

برای شما امید و آرزوی خیر و برکت داریم. خداوند متعال ان‌شاء‌الله شماها را محفوظ بدارد، باقی بدارد و قلب مقدّس ولیّ‌عصر را و روح مطهّر امام را از همه‌ی شما راضی بدارد.